Οι Σημαντικότερες Σχολές των Κόμικς

Όπως και κάθε μορφή τέχνης, έτσι και στα κόμικς διακρίνονται σχολές. Οι σχολές αυτές διαθέτουν ορισμένα κοινά στοιχεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση ανάμεσα στους δημιουργούς κάθε σχολής. Θα προσπαθήσω με συνοπτικό τρόπο να παρουσιάσω τις σπουδαιότερες σχολές.

Αμερικανική

Ίσως αποτελεί την πιο γνωστή και διαδεδομένη σχολή των κόμικς. Σίγουρα το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό κάποιου είναι τα υπερηρωικά κόμικς και η αιώνια κόντρα μεταξύ των εκδοτικών DC και Marvel. Πραγματικά, τα κόμικς με υπερήρωες και υπερκακούς αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι των αμερικανικών κόμικς, υπάρχουν όμως πολλές διαφορετικές υπο-σχολές. Τη δεκαετία του 1960, ξεκίνησε το underground κίνημα, με κόμικς αντιδραστικά και γνήσιο τέκνο του κλίματος αμφισβήτησης της εποχής. Στις μέρες μας, τα λεγόμενα indies (ανεξάρτητα κόμικς), κερδίζουν συνεχώς αναγνώστες και έχουν αρχίσει να καταρρίπτουν την «ολιγαρχία» των υπερηρωικών κόμικς. Οι χιλιάδες τίτλοι και τα αμέτρητα τεύχη καθιστούν αδύνατη την αναφορά των σπουδαιότερων Αμερικανών δημιουργών.

Γαλλοβελγική

Είναι αναμφίβολα η μαμή των υπόλοιπων ευρωπαϊκών σχολών, παραμένοντας η σπουδαιότερη όλων. Ως κέντρο των γαλλοβελγικών κόμικς, γνωστά ως bande dessinée, είναι η Γαλλία και η γαλλόφωνες κυρίως περιοχές του Βελγίου. Μέσα από διάφορα περιοδικά των δεκαετιών του 1930, 1950 και 1960 ξεπήδησαν οι σημαντικότερες χιουμοριστικές σειρές κόμικς. Ταυτόχρονα, όμως, έγιναν πολύ γρήγορα αντιληπτές οι δυνατότητες του μέσου και εμφανίστηκε μια στροφή σε πιο ενήλικα θέματα. Κι εδώ δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε συγκεκριμένους δημιουργούς. Σίγουρα πάντως οι Hergé, Moebius, Goscinny και Uderzo, Greg και Jodorowski ανήκουν στην αφρόκρεμα της σχολής αυτής.

Ιαπωνική

Αποτελεί, μαζί με την αμερικανική, την πιο εμπορική σκηνή κόμικς παγκοσμίως. Τα μάνγκα, όπως αποκαλούνται τα ιαπωνικά κόμικς, έχουν τις ρίζες τους στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι δε στενά συνδεδεμένα με τα ιαπωνικά κινούμενα σχέδια, τα anime. Τα μάνγκα είναι πολύ διαφοροποιημένα από τα κόμικς της Δύσης και έχουν μια πολύ πιο συγκεκριμένη τεχνοτροπία. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε πέντε ή και δέκα δημιουργούς. Πάντως, οι τρεις πιο επιδραστικοί μανγκάκα μπορούν να θεωρηθούν οι Osamu Tezuka, αποκαλούμενος και «θεός των μάνγκα», ο Katsuhiro Otomo, δημιουργός του μάνγκα Akira και της ομώνυμης ταινίας, και ο Akira Toriyama, δημιουργός του Dragon Ball.

Ιταλική

Έχοντας άμεσα επηρεαστεί από τη γαλλική σκηνή και με πολλές «ανταλλαγές» καλλιτεχνών μεταξύ των δύο χωρών, η ιταλική σκηνή θεωρείται μια από τις ποιοτικότερες. Κατά καιρούς, πολλοί Ιταλοί δημιουργοί έχουν προσφέρει έναν αέρα ανανέωσης στην 9η τέχνη και είναι πολύ δημοφιλείς στην Ευρώπη και τον κόσμο. Οι γνωστότερες ιταλικές ιστορίες έχουν ενήλικο περιεχόμενο, χωρίς βέβαια να λείπουν και οι χιουμοριστικές. Παράλληλα η Ιταλία διαθέτει πολύ μεγάλη παραγωγή ιστοριών της Disney. Ανάμεσα στους πολλούς ταλαντούχους δημιουργούς, ξεχωρίζουν οι Hugo Pratt, «πατέρας» του Κόρτο Μαλτέζε, ο ερωτικός Milo Manara, ο μετρ του τρόμου Tiziano Sclavi και οι αγαπητοί Guido Crepax και Vittorio Giardino.

Βρετανική

Τα βρετανικά κόμικς πάντοτε ήταν σημαντικά, αλλά, λόγω γλώσσας, βρίσκονταν στην σκιά των αμερικανικών. Μολαταύτα, έχουν επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό τη σκηνή των ΗΠΑ, καθώς πολλοί σπουδαίοι δημιουργοί έχουν εργαστεί στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Το περιοδικό 2000 AD, κατέχει κεντρική θέση στη βρετανική σκηνή, αφού εκεί έχουν δημοσιευτεί πολλά γνωστά κόμικς. Στο ίδιο περιοδικό έχουν συνεισφέρει είναι ιερά τέρατα των κόμικς, όπως οι σχεδιαστές Mike McMahon και Brian Bolland και οι σεναριογράφοι Alan Moore, Neil Gaiman και Grant Morrison.

Ισπανική

Παρότι συγκριτικά πιο άγνωστα από αυτά της Ιταλίας και της Γαλλίας, τα ισπανικά κόμικς είναι αρκετά διαδεδομένα και δημοφιλή στη γηραιά ήπειρο. Πολλοί Ισπανοί μας έχουν καταπλήξει με τις σχεδιαστικές και συγγραφικές τους ικανότητες και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αποκτήσει διεθνή φήμη. Ανάμεσα στους σπουδαιότερους δημιουργούς συγκαταλέγεται ο χιουμορίστας Francisco Ibáñez Talavera, οι ακούραστοι Bernet και Aragonés, οι σεναριογράφοι Enrique Sánchez Abulí και Antonio Segura, ο José Ortiz και οι δημιουργοί του δημοφιλούς Blacksad, Juanjo Guarnido και Juan Díaz Canales. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί κομίστες από την Αργεντινή έχουν διαπρέψει στην Ισπανία.

Αργεντίνικη

Η σκηνή κόμικς της Αργεντινής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές σχολές. Έχει επηρεαστεί άμεσα από την ιταλική, καθώς πολλοί Ιταλοί δημιουργοί εργάστηκαν στην Αργεντινή κατά τη δεκαετία του 1950. Παράλληλα, αρκετοί Αργεντίνοι κομίστες έχουν δει τις δουλειές τους να εκδίδονται από γαλλικούς ή ισπανικούς εκδοτικούς οίκους και να γίνονται δημοφιλείς στην ήπειρο αυτή. Οι σημαντικότεροι δημιουργοί είναι οι Quino, «πατέρας» της τρομερής Mafalda, οι εμβληματικοί συνεργάτες Muñoz και Sampayo, οι παραγωγικότατοι Alberto Breccia και Carlos Trillo, καθώς και οι H.G. Oesterheld και Francisco Solano Lopez, δημιουργοί του θρυλικού El Eternauta.

Η Ηθοποιός με τα 1000 Πρόσωπα

Η Tilda Swinton είναι μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς στις μέρες μας. Έχει συμμετάσχει σε εξήντα και πλέον έργα, από χολιγουντιανά blockbusters μέχρι ανεξάρτητες ταινίες. Έχει κερδίσει πάνω από 70 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων ενός Όσκαρ και ενός BAFTA. Έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Wes Anderson και ο Jim Jarmusch. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι μιλάμε για μια σπουδαία ηθοποιό. H Swinton έχει την ικανότητα να κεντρίζει το ενδιαφέρον σε κάθε της ταινία, ακόμα και αν έχει να πει μόνο μια ατάκα.

Ωστόσο, αυτό που την χαρακτηρίζει περισσότερο και την κάνει δημοφιλή ανάμεσα στους σινεφίλ, είναι η τρομερή της ικανότητα, με τη βοήθεια του μακιγιάζ βέβαια, να μεταμορφώνεται σε κάθε ρόλο. Αυτό της έχει δώσει τη δυνατότητα να παίξει από ταινίες fantasy και sci-fi, μέχρι σύγχρονα δράματα και παρακάτω υπάρχουν μερικές φωτογραφίες που το αποδεικνύουν.

Constantine (2005)

We Need to talk about Kevin (2011)

Snowpiercer (2013)

Only Lovers Left Alive (2013)

The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe (2005)

Grand Budapest Hotel (2014)

Broken Flowers (2005)

Μουλάτου Αστάτκε - Ο Πατέρας της Αιθιοτζάζ

Μπορεί το όνομα αυτό να μη σας λέει πολλά, όμως είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχετε ακούσει κάποιο από τα τραγούδια του. Ο λόγος για τον Μουλάτου Αστάτκε, έναν μουσικό γεννημένο στην πόλη Τζίμα της Αιθιοπίας, αλλά μορφωμένο στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Θεωρείται ευρέως ως ο δημιουργός της λεγόμενης ethio-jazz, μιας μείξης τζαζ και λατινοαμερικάνικης μουσικής με τις μουσικές παραδόσεις της πατρίδας του.

Ο Αστάτκε γεννήθηκε το 1943 σε μια πλούσια οικογένεια. Το 1959 ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του στην Ουαλία και αργότερα στην Αγγλία. Γύρω στα 1960 μετακόμισε στη Βοστώνη, όπου έγινε ο πρώτος φοιτητής από την Αφρική που έγινε δεκτός στο Μουσικό Κολέγιο του Μπέρκλι. Το 1966 έβγαλε τον πρώτο του δίσκο, ο οποίος περιείχε στοιχεία από τζαζ και ρυθμούς της Λατινικής Αμερικής.

Ο Αστάτκε σε συναυλία στη Σλοβενία

Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας γεννήθηκε μέσα από τις μουσικές του η αιθιοπική τζαζ ή αιθιο-τζαζ. Χαρακτηριστικό της μουσικής αυτής ήταν η έντονη χρήση των κρουστών κόνγκα και μπόνγκο, καθώς και η χρήση της παραδοσιακής πεντατονικής κλίμακας της αιθιοπικής μουσικής. Μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει δεκαοχτώ δίσκους, είτε προσωπικούς, είτε σε συνεργασία με άλλους μουσικούς.

Αστακό Παρακαλώ;

Ο Γιώργος Λάνθιμος, το μεγαλύτερο όνομα που διαθέτει αυτή τη στιγμή ο ελληνικός κινηματογράφος, ετοιμάζεται για την πρώτη του αγγλόφωνη ταινία. Θα ονομάζεται Lobster και θα έχει ένα μάλλον ενδιαφέρον και ταλαντούχο καστ: Κόλιν Φάρελ, Ρέιτσελ Βάις, Λεά Σεϊντού και Τζον Κ. Ράιλι είναι μερικοί από τους πρωταγωνιστές.

Φωτογραφία της ταινίας που δημοσιεύτηκε
πριν μερικούς μήνες

Η υπόθεση έχει ως εξής. Στο δυστοπικό μέλλον οι άνθρωποι αναγκάζονται να βρουν το ταίρι τους μέσα σ' ένα ξενοδοχείο, σε μια περίοδο 45 ημερών. Όσοι αποτυγχάνουν, μετατρέπονται σε ζώα και τους στέλνουν στο δάσος. Αν μη τι άλλο η κεντρική ιδέα είναι άκρως πρωτότυπη και αυξάνει ακόμα περισσότερο την ανυπομονησία μας.

Το σενάριο είναι του Λάνθιμου και του μόνιμου συνεργάτη του Ευθύμη Φιλίππου. Η ταινία, που βρίσκεται πλέον στο στάδιο του post-production, είναι μια συμπαραγωγή της Ελλάδας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Δουβλίνο και άλλες περιοχές της Ιρλανδίας.

Ένα Ψάρι που το Έλεγαν Γουάντα

Πολλοί θεωρούν το αγγλικό χιούμορ εγκεφαλικό, πολλοί το θεωρούν κρύο. Προσωπικά συμφωνώ με τους πρώτους. Γι' αυτό θεωρώ έγκλημα να μην είναι ευρέως γνωστή η συγκεκριμένη κωμωδία. Μια ταινία η οποία συνδυάζει μια έξυπνη ιστορία, με αστείες ατάκες και εξαιρετικές ερμηνείες.

Υπόθεση

Ο Άγγλος γκάνγκστερ Τζορτζ (Τομ Τζόρτζισον) μαζί με το δεξί του χέρι, τον τραυλό φιλόζωο Κεν (Μάικλ Πέιλιν), συνεργάζεται με δύο Αμερικανούς κακοποιούς, τη φιλήδονη Γουάντα (Τζέιμι Λι Κέρτις) και τον ψυχικά διαταραγμένο Ότο (Κέβιν Κλάιν), ώστε να ληστέψουν μια τράπεζα. Η ληστεία είναι επιτυχής και η συμμορία αποκτά μια μεγάλη ποσότητα διαμαντιών. Ωστόσο, κανείς δε θέλει να τα μοιραστεί με τους άλλους. Το παιχνίδι γίνεται πιο πολύπλοκο, όταν μετά από μια σειρά γεγονότων εμφανίζεται ο Άρτσι (Τζον Κλιζ), ο δικηγόρος του Τζορτζ, ένας άνθρωπος καταπιεσμένος από τη γυναίκα και την κόρη του.

Κριτική

Το Ένα Ψάρι που το Έλεγαν Γουάντα διαθέτει μια ιστορία που θα μπορούσε άνετα, με τις απαραίτητες αλλαγές, να ανήκει σε κάποιο φιλμ νουάρ. Το γεγονός αυτό από μόνο του κάνει την ταινία τουλάχιστον ενδιαφέρουσα. Το σενάριο, που υπογράφουν οι Τζον Κλιζ και Τσαρλς Κρίχτον, είναι απλά πανέξυπνο, με κάθε σχεδόν σκηνή να προφέρει γέλιο στο θεατή. Το κάστινγκ είναι τέλειο. Οι τέσσερις βασικοί ήρωες είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους και αυτό κάνει τους διαλόγους ακόμα πιο ξεκαρδιστικούς. Είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιον από τους Κλιζ, Πέιλιν, Κλάιν και Κέρτις.

Ο Κέβιν Κλάιν δίνει ρεσιτάλ γέλιου, σε μια ερμηνεία
που του χάρισε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου

Κάποιοι μπορεί να βρουν υπερβολές στην πλοκή της ταινίας και μάλιστα πολλές. Δε θα έχουν άδικο, αλλά πιστεύω ότι εντάσσονται αρμονικά στο κλίμα της ταινίας και δεν ξενίζουν. Αναμφίβολα, αποτελεί μία από τις πιο έξυπνες και καλογυρισμένες κωμωδίες που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ.

Γενικά στοιχεία

• Τίτλος: A Fish Called Wanda
• Είδος: Κωμωδία
• Σκηνοθεσία: Τσαρλς Κρίχτον, Τζον Κλιζ
• Σενάριο: Τσαρλς Κρίχτον, Τζον Κλιζ
• Πρωταγωνιστές: Τζον Κλιζ, Τζέιμι Λι Κέρτις, Κέβιν Κλάιν, Μάικλ Πέιλιν
• Χώρα/έτος παραγωγής: Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ/1988
• Διάρκεια: 108 λεπτά