Περάστε μέσα, παρακαλώ, μη στέκεστε στην πόρτα!

Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).

Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λογοτεχνία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λογοτεχνία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Το Κουρδιστό Πορτοκάλι

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα επισκιασμένο από το (αριστουργηματικό) φιλμ του Stanley Kubrick. Είναι το γνωστότερο βιβλίο του Anthony Burgess, αν και ο ίδιος το θεωρούσε κατώτερο άλλων έργων του. Γραμμένο το 1962, παραμένει ζωντανό, και παρότι διαθέτει στοιχεία επιστημονικής, θα μπορούσε άνετα να περιγράφει την σύγχρονη κοινωνία.

Υπόθεση

Σε μια μελλοντική Αγγλία, όπου ο κοινωνικός ιστός φαίνεται να καταρρέει, ζει ο δεκαπεντάχρονος Άλεξ, αρχηγός μιας άγριας συμμορίας. Χρησιμοποιώντας την αργκό των συνομηλίκων του, μας αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τα «κατορθώματά» του, που περιλαμβάνουν ληστείες, ξυλοδαρμούς και βιασμούς, αλλά και την αγάπη του για τους κλασικούς μουσικοσυνθέτες, με πρώτο και καλύτερο τον Μπετόβεν.

Όλα πήγαιναν φίνα για τον ίδιο και τους φίλους του, μέχρι που καταλήγει στην φυλακή. Εκεί συμμετέχει εθελοντικά σε ένα πειραματικό πρόγραμμα, με το οποίο η Κυβέρνηση επιθυμεί να διαγράψει τα βίαια συναισθήματά του και να τον καταστήσει καλό πολίτη.

Κριτική

Όσον αφορά τη χρήση της γλώσσας, ο Burgess μας προσέφερε ένα ασύγκριτο αποτέλεσμα. Η προφορικότητα του λόγου του πρωταγωνιστή δημιουργεί ένα αληθινό αίσθημα άμεσης επαφής με τον αναγνώστη. Η αργκό, επηρεασμένη από τα ρώσικα, διανθίζεται έξυπνα με μερικές λογιότερες λέξεις ή εκφράσεις, δείγμα της αναμφισβήτητης εξυπνάδας του Άλεξ. Η ίδια η υπόθεση παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον καθώς ο Burgess προσπαθεί να εκθέσει τους προβληματισμούς του. Όσοι προσπαθούν να πατάξουν την εγκληματικότητα, χρησιμοποιούν οι ίδιοι μέσα ανείπωτης βίας, προσπαθώντας παράλληλα να απαλείψουν κάθε έννοια ελεύθερης επιλογής μεταξύ καλού και κακού.

Από την ταινία του Kubrick απουσιάζει το τελευταίο κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να αλλάζει άρδην το νόημα που ήθελε να περάσει ο συγγραφέας. Σε σημείωμά του, ο Burgess αναφέρει πως θεωρεί το συγκεκριμένο κεφάλαιο υπέρ του δέοντος διδακτικό, αλλά ζωτικό τμήμα του έργου του. Και όντως ο διδακτισμός, μαζί με την δυσκολία που μπορεί να φέρει η αργκό, αποτελούν τα σημαντικότερα μειονεκτήματα. Ωστόσο, το μεν περνάει καθαρά το ελπιδοφόρο μήνυμα του συγγραφέα, το δε προσδίδει μια ιδιαίτερα ρεαλιστική ατμόσφαιρα στο έργο. Συνολικά, ένα κορυφαίο ανάγνωσμα, επίκαιρο και αριστοτεχνικά γραμμένο.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του


Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης.
Jorge Luis Borges, Αργεντινός λογοτέχνης

Ένα σίγουρο σημάδι ενός καλού βιβλίου είναι ότι θα σου αρέσει περισσότερο όσο μεγαλώνεις.
Georg Christoph Lichtenberg, Γερμανός επιστήμονας και σατυρικός

Όταν μπαίνω στη βιβλιοθήκη, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί προηγουμένως έχω βγει από αυτή.
Marie de Sévigns, Γαλλίδα αριστοκράτισσα και επιστολογράφος

Ένα σπίτι χωρίς βιβλία, είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή.
Κικέρων, Ρωμαίος φιλόσοφος, πολιτικός και ρήτορας

Η ανάγνωση φτιάχνει έναν πλήρη άνθρωπο.
Sir Francis Bakon, Άγγλος φιλόσοφος, συγγραφέας και πολιτικός

Τα βιβλία είναι μια μοναδική, φορητή μαγεία.
Stephen King, Αμερικανός συγγραφέας

Τα βιβλία είναι οι πιο σιωπηλοί και σταθεροί φίλοι, είναι οι πιο προσιτοί και σοφοί σύμβουλοι και οι πιο υπομονετικοί δάσκαλοι.
Charles William Eliot, Αμερικανός ακαδημαϊκός

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Brother Dege

Ο Κουέντιν Ταραντίνο είναι γνωστός για τις εξαίρετες μουσικές επιλογές στα έργα του. Στις ταινίες του έχουν ακουστεί από μελωδίες του Ένιο Μορικόνε, μέχρι ξεχασμένα ροκ τραγούδια και hip-hop κομμάτια. Στο soundtrack της τελευταίας του ταινίας, Django Unchained, περιέλαβε έναν άγνωστο μουσικό, με ήχο βγαλμένο από τα βάθη του Αμερικανικού Νότου: τον Brother Dege.

O Brother Dege, γνωστός και ως Dege Legg, κατάγεται από το Λαφαγιέτ της Λουιζιάνα και παίζει μουσική από τη δεκαετία του '90. Ο ίδιος αποκαλεί αυτό που παίζει «psyouthern» και είναι ένα κράμα πολλών μουσικών, κυρίως folk, Delta blues και rock. Έχει κατά καιρούς σχηματίσει ή συνεργαστεί με διάφορες μπάντες. Έχει στο ενεργητικό του 12 δίσκους, από τους οποίος οι μισοί είναι προσωπικοί. Εκτός όμως από τη μουσική ασχολείται και με τη λογοτεχνία, καθώς έχει γράψει δύο βιβλία.




Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Ο Πατέρας της Λογοτεχνίας του Φανταστικού

Σαν σήμερα το 1892, γεννήθηκε ο Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν. Είναι παγκοσμίως γνωστός ως ο συγγραφέας των Χόμπιτ, Το Σιλμαρίλλιον και φυσικά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Χωρίς αυτόν, είναι αμφίβολο αν η λογοτεχνία του φανταστικού θα είχε τόση διάδοση. Τα έργα του έχουν επηρεάσει όχι μόνο πεζογράφους του είδους, αλλά και ποιητές, μουσικούς, δημιουργούς κόμικς και σκηνοθέτες.

Ο Τόλκιν γεννήθηκε στη Νότια Αφρική, προτού εγκατασταθεί στην πατρίδα του, την Αγγλία, λίγα χρόνια αργότερα. Πριν ακόμα πάει στο σχολείο είχε εκδηλώσει την κλίση του στη φιλολογία: στα επτά του ξεκίνησε να γράφει μια ιστορία με ένα δράκο και στην ίδια περίπου ηλικία πήρε κάποιες βασικές γνώσεις λατινικών και γαλλικών. Στα σχολικά του χρόνια άρχισε να μελετά ελληνικά, γερμανικά, νορβηγικά και αγγλοσαξονικά. Επινόησε δικά του αλφάβητα και γλώσσες. Στην ηλικία των δώδεκα έμεινε ορφανός και η φροντίδα του αφέθηκε στα χέρια ενός ιερέα.

Το 1911 ξεκίνησε να φοιτά στο Κολέγιο Έξετερ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ερχόμενος σ' επαφή με γλώσσες όπως τα φινλανδικά και τα κελτικά. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, κλήθηκε να πολεμήσει στο μέτωπο της Γαλλίας. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Λιντς και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου και διακρίθηκε σύντομα ως ένα εξαίρετος φιλόλογος και ένας προσιτός καθηγητής.

Ο Τόλκιν είχε αρχίσει να γράφει ιστορίες από τις ημέρες του πολέμου και οι οποίες αργότερα θα ενσωματώνονταν σε κάποια από τα έργα του. Ο ίδιος θεωρούσε Το Σιλμαρίλλιον το κυριότερο έργο του και ποτέ δεν το ολοκλήρωσε αληθινά, αφού συνέχεια το βελτίωνε και το αναθεωρούσε. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ξεκίνησε τη συγγραφή του Χόμπιτ, το οποίο και εκδόθηκε το 1937. Είχε τόση επιτυχία, που ο εκδότης του ζήτησε συνέχεια. Μόλις όμως το 1954 ήρθε ο πρώτος τόμος του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και λίγους μήνες μετά ο δεύτερος. Το τρίτο μέρος της τριλογίας κυκλοφόρησε το 1955.

Ο Τόλκιν πέθανε το 1973 αφήνοντας πίσω του πλήθος ανέκδοτων ιστοριών, παραμυθιών και δοκιμίων. Ο νεότερος γιος του Κρίστοφερ τα εξέδωσε όλα, συμπεριλαμβανομένων των Σιλμαρίλλιον, Τα Παιδιά του Χούριν και Ατέλειωτες Ιστορίες.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο

Ο Αμερικανός Φίλιπ Ντικ (1928-1982) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Ο Άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του, καθώς και το πρώτο που του απέφερε την αναγνώριση που δικαιούνταν.

Υπόθεση

Ο κόσμος στον οποίο ζουν οι πρωταγωνιστές είναι τελείως διαφορετικός από τον δικό μας. Μια σειρά πολιτικοοικονομικών γεγονότων έχει εμποδίσει τις ΗΠΑ ν' αναπτυχθούν σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να μην είναι ικανές να συμβάλουν σημαντικά στο πλευρό των Συμμάχων κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά συνέπεια, οι Δυνάμεις του Άξονα κέρδισαν τον πόλεμο και μοιράστηκαν τα εδάφη. Οι πρώην ΗΠΑ έχουν μοιραστεί μεταξύ Γερμανίας και Ιαπωνίας, με τους Ναζί να κατέχουν τα κεντρικά και ανατολικά εδάφη και τους Ιάπωνες τα δυτικά.

Το μυθιστόρημα, λοιπόν, ακολουθεί τις ζωές διαφόρων ανθρώπων, που γνωρίζονται μεταξύ τους ή συνδέονται με κάποιο έμμεσο τρόπο. Αν και παρουσιάζονται αρκετοί χαρακτήρες, πέντε είναι οι κυριότερες αφηγηματικές διαδρομές που ακολουθεί ο Ντικ, ενώ υπάρχουν και μερικές άλλες «υποπλοκές». Το ενδιαφέρον είναι ότι ο άνθρωπος στον οποίο αναφέρεται ο τίτλος δεν περιλαμβάνεται στους πρωταγωνιστές. Είναι ο συγγραφέας ενός επιτυχημένου βιβλίου, απαγορευμένου στις υπό Γερμανική κατοχή χώρες, στο οποίο περιγράφει έναν κόσμο όπου τον πόλεμο κέρδισαν οι Σύμμαχοι και όχι οι Δυνάμεις του Άξονα. Το βιβλίο αυτό διαβάζουν ή θέλουν να διαβάσουν αρκετοί από τους χαρακτήρες.

Κριτική

Δίχως άλλο πρόκειται για ένα αριστούργημα, όχι μόνο στον ειδικό τομέα της φαντασίας, αλλά και της λογοτεχνίας εν γένει. Ο Ντικ γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ της επιστημονικής φαντασίας και της εναλλακτικής ιστορίας, ασχολούμενος με διάφορα ζητήματα, όπως ο ρατσισμός και η σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Ιδιαίτερο ρόλο παίζει η ενασχόλησή του με το θέμα της πραγματικότητας. Τι είναι πραγματικό και τι αντιλαμβανόμαστε εμείς ως ψεύτικο; Υπάρχουν πολλά σημεία στην πλοκή, με τα οποία ο Ντικ θέτει αυτό το ερώτημα. Κυριότερο όλων: στο μυθιστόρημα αυτό, η αλήθεια που όλοι γνωρίζουμε, δηλαδή η έκβαση του πολέμου, παρουσιάζεται σαν το αποκύημα της φαντασίας ενός συγγραφέα.

Η γραφή του Ντικ είναι μάλλον λιτή και με αυτό τον τρόπο, μπορεί να θέτει με μεγάλη αμεσότητα τα ερωτήματά του στον αναγνώστη. Επίσης έχει καταφέρει με εξαιρετικό τρόπο να μπει στην ψυχοσύνθεση των διάφορων χαρακτήρων του, κάτι πολύ δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς τη διαφορετικότητα αυτών ως προς το φύλο, την εθνικότητα και την κοινωνική θέση.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί μπορεί να βρουν σημεία στα οποία ο Ντικ πλατειάζει, αναφέροντας άχρηστες πληροφορίες. Το αίσθημα αυτό υπάρχει όμως σε λίγες περιπτώσεις και με μια δεύτερη ανάγνωση εξαφανίζεται. Το τέλος πάλι μοιάζει κάπως μετέωρο. Ουσιαστικά η ιστορία δεν κλείνει και πολλά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του κόσμου αυτού, μένουν αναπάντητα. Ο Ντικ το έκανε σκόπιμα, αφού δε θέλησε να αφηγηθεί μια ολοκληρωμένη ιστορία, αλλά κομμάτια πολλών.

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Έρχεται η Συνέχεια του Fight Club

Το Fight Club, σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Φίντσερ και με πρωταγωνιστές τους Έντουαρντ Νόρτον και Μπραντ Πιτ, αποτελεί μια από τις πιο ανατρεπτικές ταινίες της δεκαετία του 1990. Είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αμερικανού Τσακ Παλάνιουκ και δύσκολα θα περίμενε κάποιος ένα σίκουελ, είτε στην ταινία είτε στο βιβλίο. Κι όμως, ο Παλάνιουκ θα δημιουργήσει τη συνέχεια του βιβλίου του, αλλά μ' έναν διαφορετικό τρόπο.


Η πρώτη ανακοίνωση για το Fight Club 2 είχε γίνει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς του Σαν Ντιέγκο το 2013 και ένα χρόνο αργότερα, στην ίδια διοργάνωση επιβεβαιώθηκε: η Dark Horse Comics, μια από τις μεγαλύτερες εκδοτικές εταιρείες κόμικς στις ΗΠΑ, θα ξεκινήσει την κυκλοφορία του τίτλου μέσα στο 2015. Όπως έχει γίνει γνωστό, θα πρόκειται για μια σειρά 10 τευχών και η ιστορία θα εκτυλίσσεται δέκα χρόνια μετά τα γεγονότα του βιβλίου και της ταινίας. Το σχέδιο θα φέρει την υπογραφή του επιτυχημένου Καναδού κομίστα Κάμερον Στιούαρτ, ενώ τα εξώφυλλα θα σχεδιαστούν από τον Αμερικανό Ντέιβιντ Μακ.

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Χίλιες Διακόσιες Ογδόντα Μαύρες Ψυχές

Οι Χίλιες Διακόσιες Ογδόντα Μαύρες Ψυχές (Pop. 1280 στ' αγγλικά) είναι ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του Τζιμ Τόμσον. Ο Τόμσον, ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς συγγραφείς νουάρ, αναγνωρίστηκε μετά το θάνατό του και το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ότι πρέπει για να γνωριστεί κανείς μαζί του. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει και εικονογράφηση από τον μεγάλο Ισπανό κομίστα Γιόρδι Μπερνέτ.

Υπόθεση

Το μυθιστόρημα αφηγείται ο πρωταγωνιστής, Νικ Κόρεϋ, σερίφης μιας μικρής πόλης του αμερικανικού νότου. Η εξιστόρηση ξεκινάει λίγο καιρό πριν από τις εκλογές για την ανάδειξη του νέου σερίφη και ο Νικ έχει για πρώτη φορά έναν αξιόλογο αντίπαλό, που θα μπορούσε να του αρπάξει τη θέση. 

Ο Νικ κάθε άλλο παρά ένας έντιμος άντρας είναι: τεμπελιάζει όλη μέρα, λαδώνεται από τους νταβατζήδες του τοπικού μπορντέλου και διατηρεί αρκετές εξωσυζυγικές σχέσεις. Ταυτόχρονα, φαίνεται να είναι αφελής, σχεδόν βλάκας. Πώς είναι επομένως δυνατόν να διατηρεί το αξίωμά του όλα αυτά τα χρόνια; Εδώ ακριβώς κρύβεται το ζουμί της υπόθεσης.

Κριτική

Καταρχήν χρειάζεται να τονιστεί πως το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί ένα θρίαμβο της τέχνης της γλώσσας. Δε θα βρει κανείς σπάνιες λέξεις ή περίτεχνες φράσεις. Θα βρει όμως κάμποσες λέξεις, απαγορευμένες στην καθωσπρέπει λογοτεχνία. Το γεγονός αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού την ιστορία αφηγείται ο ελάχιστα μορφωμένος Νικ. Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, ο Τόμσον επιτυγχάνει να κάνει το βιβλίο του λιτό και κατανοητό.

Σε μια επιφανειακή ανάγνωση, οι Χίλιες Διακόσιες Ογδόντα Μαύρες Ψυχές αποτελούν ένα πολύ καλό νουάρ μυθιστόρημα, στο οποίο ο αναγνώστης μπαίνει στο πετσί του κακού. Αλλά ο Τόμσον δε σταματάει εκεί. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να εισχωρήσει στα βάθη της ψυχής ενός καθάρματος, αλλά και των ατόμων που τον περιτριγυρίζουν. Και δε χωράει αμφιβολία ότι αυτό το καταφέρνει σε τρομακτικό βαθμό. Με μεγάλη μαεστρία ανατρέπει τ' αρχικά δεδομένα και δείχνει στον αναγνώστη την ασχήμια της ψυχής του Νικ. Κάτω από το σχεδόν μαύρο χιούμορ, ελλοχεύει κάτι πιο σοβαρό και κυρίως πιο σκοτεινό. Ο Τόμσον σκιαγραφεί έναν ωμό και μηδενιστικό κόσμο, που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον την έζησε ο ίδιος.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Όταν η Λογοτεχνία Συναντά το Graffiti

Από τον Τζορτζ Όργουελ στον Τζ. Ντ. Σάλιντζερ και από τη Γαλλία ως την Αυστραλία, πολλοί τοίχοι σε όλο τον κόσμο φέρουν δημιουργίες εμπνευσμένες από τη λογοτεχνία.

Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία)


Μάκβεθ - Ουίλιαμ Σαίξπηρ (Μπρίσμπειν, Αυστραλία)


Φραντς Κάφκα (Παρίσι, Γαλλία)


Catch 22 - Τζόζεφ Χέλλερ (Κοπεγχάγη, Δανία)


Ο Φύλακας στη Σίκαλη - Ντ. Τζ. Σάλιντζερ (Ανν Άρμπορ, ΗΠΑ)


Ο Μικρός Πρίγκιπας - Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (Αδελαΐδα, Αυστραλία)


Σάμιουελ Μπέκετ (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)


Η Φάρμα των Ζώων - Τζορτζ Όργουελ (Σιγκαπούρη)


Η Ζωή δε με Τρομάζει - Μάγια Αγγέλου (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)


Χρονοσεισμός - Κουρτ Βόνεγκατ (Μελβούρνη, Αυστραλία)

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Stephen King - Ο Βασιλιάς του Τρόμου

Όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερη δημοσίευσή μου, είμαι φανατικός αναγνώστης του Στήβεν Κινγκ. Συνεπώς ήταν θέμα χρόνου να καταπιαστώ με κάποιο άρθρο σχετικό με το σπουδαίο αυτό συγγραφέα.


Ο Κινγκ θεωρείται από πολλούς ως ο μετρ της λογοτεχνίας τρόμου, έχοντας γράψει πληθώρα θρυλικών μυθιστορημάτων, όπως τα Κάρυ, Η Λάμψη, Το Αυτό και Μίζερι. Ταυτόχρονα, μας έχει προσφέρει σημαντικά βιβλία φαντασίας (Το Κοράκι, η σειρά Ο Μαύρος Πύργος, Το Πράσινο Μίλι) και ρεαλιστικά έργα (Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ, Το Τέλος της Αθωότητας), με αποτέλεσμα να θεωρείται και ένας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες των ημερών μας εν γένει.

Οι αριθμοί, παρότι δεν αντικατοπτρίζουν πάντοτε την αξία ενός συγγραφέα, είναι ενδεικτικοί για το έργο του Κινγκ: έχει ολοκληρώσει περισσότερα από 50 μυθιστορήματα και 200 διηγήματα και συνεχίζει να είναι ενεργός. Μεταξύ αμέτρητων αμερικανικών και διεθνών βραβείων, έχει επανειλημμένως κερδίσει Locus Awards, Bram Stoker Awards, World Fantasy Awards και British Fantasy Society Awards. Επίσης, έχει προταθεί για το βραβείο Nebula και έχει αποσπάσει από ένα βραβείο Hugo και O. Henry. Το 2003 τιμήθηκε με το μετάλλιο Διακεκριμένης Συνεισφοράς στα Αμερικανικά Γράμματα από το Εθνικό Ίδρυμα Βιβλίου των ΗΠΑ.


H ζωή του Στήβεν Κινγκ κάθε άλλο παρά ήρεμη είναι. Ήδη από τη δεκαετία του 1970 ήταν εθισμένος στο αλκοόλ και αργότερα έκανε χρήση πληθώρας ναρκωτικών ουσιών, μεταξύ άλλων κοκαΐνης και μαριχουάνας. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι το πρόβλημα ήταν τόσο σοβαρό κατά τη δεκαετία του 1980, που με ζόρι θυμάται τη συγγραφή του μυθιστορήματος Cujo. Τον Ιούνιο του 1999 χτυπήθηκε άσχημα από αυτοκίνητο και τραυματίστηκε σοβαρά σε διάφορα όργανα. Χρειάστηκε πέντε επεμβάσεις μέσα σε δέκα μέρες για ν' αποκατασταθεί η υγεία του και πολύ περισσότερο καιρό μέχρι να περάσει ο αφόρητος πόνος στο ισχίο του.

Ο Κινγκ έγραψε μερικά από τα βιβλία του με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν (Έργα Οδοποιίας, Μπλέιζ κά) και συνεργάστηκε με τον πολυβραβευμένο Πήτερ Στράουμπ σε δύο περιπτώσεις (Το Φυλαχτό, Το Μαύρο Σπίτι). Πολλά από τα βιβλία του, και ιδιαίτερα τα τρόμου, φέρουν ενδιαφέροντα κοινά στοιχεία. Συχνά η ιστορία διαδραματίζεται στην πολιτεία του Μέιν, όπου μεγάλωσε και συνεχίζει να ζει (Οργή, Νεκρή ΖώνηΤο Παιχνίδι του ΤζέραλντΟ Θόλος κά). Πολλές φορές ο πρωταγωνιστής είναι συγγραφέας (Σάλεμς Λοτ, Μίζερι, Σάκος με Κόκαλα κά), ενώ σε μερικές περιπτώσεις πάσχει από αλκοολισμό (Η Λάμψη, The Dark Half, Δόκτωρ Ύπνος). Επιπλέον, στα περισσότερα έργα του ασχολείται με το υπερφυσικό (Κάρυ, Η ΛάμψηΤο Αυτό, Ντούμα Κη κλπ).

Μερικά από τα Σημαντικότερα Βιβλία του Στήβεν Κινγκ

Στα ελληνικά, τα έργα του Κινγκ κυκλοφορούν από τον Εκδοτικό Οίκο Λιβάνη, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά.


Το Carrie (Κάρυ) δημοσιεύτηκε το 1974 και αποτελεί το πρώτο μυθιστόρημα του Κινγκ που κυκλοφόρησε. Ξεκίνησε σαν μια σύντομη ιστορία που ο Κινγκ, απογοητευμένος, πέταξε στα σκουπίδια. Η σύζυγός του, ωστόσο, τη μάζεψε και τον έπεισε να τη συνεχίσει.

Το βιβλίο μιλάει για την ομώνυμη πρωταγωνίστρια, μια ντροπαλή και καταπιεσμένη έφηβη, η οποία χρησιμοποιεί τις τηλεκινητικές της δυνάμεις για να εκδικηθεί όσους την καταδυναστεύουν.

Το Κάρυ είναι ένα από τα πιο πολυαπαγορευμένα βιβλία σε σχολεία των ΗΠΑ, ενώ έχει γίνει πηγή έμπνευσης για τρεις ταινίες (γνωστότερη είναι αυτή του Μπράιαν Ντε Πάλμα με τη Σίσι Σπέισεκ), ένα μιούζικαλ και μια τηλεταινία. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επιλογή/Θύραθεν.



Το δεύτερο μυθιστόρημα του Κινγκ, 'Salems' Lot (Σάλεμς Λοτ), κυκλοφόρησε το 1975, μετά από απανωτές αλλαγές στον τίτλο του. Είναι εμπνευσμένο από το Δράκουλα του Μπραμ Στόκερ.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια φανταστική επαρχιακή πόλη του Μέιν. Ο πρωταγωνιστής, Μπεν Μίαρς, έρχεται αντιμέτωπος με ένα βρικόλακα που πρόσφατα μετακόμισε εκεί και προσπαθεί να μετατρέψει τους κατοίκους της σε βαμπίρ.

Σε δύο συνεντεύξεις του, ο Κινγκ έχει δηλώσει πως το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι το αγαπημένο του. Το Σάλεμς Λοτ έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση δύο φορές, το 1979 και το 2004. Το 1995 μεταφέρθηκε από το BBC στο ραδιόφωνο.



Το 1977 κυκλοφόρησε ένα από τα διασημότερα μυθιστορήματα του Κινγκ, ονόματι The Shining (Η Λάμψη). Είναι εμπνευσμένο από διάφορες προσωπικές του εμπειρίες, συμπεριλαμβανομένου του εθισμού του στο αλκοόλ.

Ο Τζακ Τόρανς, επίδοξος συγγραφέας που προσπαθεί να ξεπεράσει τον αλκοολισμό του, αναλαμβάνει τη φροντίδα ενός κλειστού ξενοδοχείου, μαζί με το γιο του και τη γυναίκα του. Όταν μια χιονοθύελλα τους αποκλείει από τον έξω κόσμο, οι υπερφυσικές δυνάμεις του ξενοδοχείου οδηγούν τον Τζακ στην τρέλα και την οικογένειά του σε κίνδυνο.

Η Λάμψη ήταν το πρώτο bestseller του Κινγκ και αυτό που τον καθιέρωσε ως έναν εξέχοντα συγγραφέα ιστοριών τρόμου. Αποτελεί το πιο γνωστό έργο του που έχει μεταφερθεί στο σινεμά. Ο Κινγκ, δυσαρεστημένος με την ταινία, επέβλεψε μια μίνι τηλεοπτική σειρά πολλά χρόνια μετά.



To 1978 εκδόθηκε το The Stand (Το Κοράκι), ένα βιβλίο φαντασίας με αρκετά στοιχεία τρόμου. Επανεκδόθηκε το 1990 με διάφορες αλλαγές από τον ίδιο τον Κινγκ.

Ένας άκρως θανατηφόρος ιός, αποτέλεσμα πειραμάτων του αμερικανικού στρατού, απελευθερώνεται κατά λάθος, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα ν' αποδεκατιστεί. Οι επιζήσαντες θα πρέπει πλέον να αγωνιστούν για την επιβίωση, αλλά και να επιλέξουν στρατόπεδα.

Το Κοράκι ήταν υποψήφιο για το World Fantasy Award Καλύτερου Μυθιστορήματος. Παρά τα σχέδια για μια ταινία, τελικά το βιβλίο έγινε μια επιτυχημένη μίνι σειρά το 1994. Το 2008 η Marvel το μετέφερε σε μια μικρή σειρά κόμικς.




To 1982 δημοσιεύτηκε το The Gunslinger (Ο Τελευταίος Πιστολέρο), το πρώτο μέρος της σειράς The Dark Tower (Ο Μαύρος Πύργος). Επηρεασμένος από πολλές διαφορετικές πηγές*, ο Κινγκ ολοκλήρωσε τη σειρά το 2004. Τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς είναι: Το Κάλεσμα των Τριών (1987), Οι Ρημαγμένοι Τόποι (1991), Ο Μάγος και η Γυάλινη Σφαίρα (1997), Οι Λύκοι της Κάλα (2003), Το Τραγούδι της Σουζάννα (2004) και Ο Μαύρος Πύργος (2004). Το 2012 εκδόθηκε το The Wind Through the Keyhole (Ο Άνεμος μέσα από την Κλειδαρότρυπα), που χρονικά τοποθετείται μεταξύ του τέταρτου και πέμπτου βιβλίου, αλλά λειτουργεί αυτοτελώς. 

Σ' ένα παράλληλο σύμπαν, ο Ρόλαντ Ντεσέιν, το τελευταίο εν ζωή μέλος ενός ιπποτικού τάγματος, αναλαμβάνει να προστατέψει τον Μαύρο Πύργο, το κέντρο όλου του κόσμου, από τις δυνάμεις του χάους.
                                  
 
                                   
Ο Κινγκ θεωρεί τη σειρά το magnum opus του. Από το 2007 γίνονται συζητήσεις για τη μεταφορά της στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, αλλά καμία ουσιαστική πρόοδος δεν έχει γίνει. Η Marvel έχει κυκλοφορήσει κόμικς εμπνευσμένα από τη σειρά. Ο Μαύρος Πύργος κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Bell.





Το δέκατο τρίτο μυθιστόρημα του Στήβεν Κινγκ, Pet Sematary (Νεκροταφείο Ζώων), βγήκε το 1983. Όπως και πολλά άλλα έργα του, το βιβλίο αυτό εμπεριέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Μια οικογένεια μετακομίζει σ' ένα παλιό σπίτι στην εξοχή του Μέιν και όλα φαίνεται να είναι ιδανικά. Η φρίκη ωστόσο ελλοχεύει στο κοντινό δάσος. όπου γενιές και γενιές αθώων παιδιών θάβουν τα πεθαμένα ζωάκια τους.

Το Νεκροταφείο Ζώων προτάθηκε για το World Fantasy Award Καλύτερου Μυθιστορήματος, ενώ έγινε ταινία, μάλλον μέτρια, το 1989.





Το 1986 κυκλοφόρησε το It (Το Αυτό), ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του Κινγκ.

Το βιβλίο ακολουθεί τις περιπέτειες επτά παιδιών και αργότερα την επανένωσή τους ως ενήλικες. Οι φίλοι τρομοκρατούνται από το ομώνυμο πλάσμα, το οποίο παρότι εμφανίζεται με τη μορφή ενός κλόουν, εκμεταλλεύεται τις φοβίες των θυμάτων του, ώστε να μεταμορφώνεται ανάλογα.

Το Αυτό προτάθηκε και κέρδισε αρκετά βραβεία και ήταν νούμερο ένα στις πωλήσεις στις ΗΠΑ το 1986. Μια τηλεταινία βασισμένη στο βιβλίο βγήκε το 1990 και έκτοτε γίνονται προσπάθειες για τη μεταφορά του και στη μεγάλη οθόνη.




Άλλο ένα πολυαγαπημένο βιβλίο του Κινγκ είναι το Misery (Μίζερι), που κυκλοφόρησε το 1987. Ο Κινγκ έγραψε το μυθιστόρημα αυτό, ύστερα από τις αρνητικές αντιδράσεις πολλών φαν του για το βιβλίο φαντασίας The Eyes of the Dragon (1987).

Ο Πωλ Σέλντον, διάσημος συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων, χάνεται σε μια χιονοθύελλα. Για καλή του τύχη (;) όμως σώζεται από την Άννι Γουίλκς, πρώην νοσοκόμα και μεγάλη θαυμάστριά του.

Με το Μίζερι ο Κινγκ απέσπασε το πρώτο του Bram Stoker Award. Το βιβλίο έγινε ταινία το 1990 και αποτελεί τη μοναδική ταινία βασισμένη σε έργο του Κινγκ που έχει κερδίσει Όσκαρ. Επίσης, έχει μεταφερθεί στο θέατρο. Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί από τις εκδόσεις Bell.




Το 1996 ήρθε άλλο ένα εμβληματικό έργο του Κινγκ. Δεν είναι άλλο από το The Green Mile (Το Πράσινο Μίλι), που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες. Το βιβλίο αυτό θεωρείται δείγμα μαγικού ρεαλισμού.

Ο Πωλ Έτζκομπ είναι ένας φύλακας και επόπτης εκτελέσεων σε μια αμερικανική φυλακή των αρχών του 1930. Η ζωή του αλλάζει όταν έρχεται σ' επαφή με τον έγχρωμο θανατοποινίτη Τζον Κόφι, ο οποίος επιδεικνύει υπερφυσικές δυνάμεις.

Το βιβλίο αυτό κέρδισε το Bram Stoker Καλύτερου Μυθιστορήματος και προτάθηκε για βραβεία British Fantasy και Locus. Η ομώνυμη ταινία, που κυκλοφόρησε το 1999, ήταν υποψήφια για τέσσερα Όσκαρ. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell. 






Το 1998 εκδόθηκε το Bag of Bones (Σάκος με Κόκαλα), ένα από τα βιβλία του Κινγκ με τις καλύτερες κριτικές. 

Τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο της γυναίκας του, ο συγγραφέας Μάικ Νούναν αδυνατεί να γράψει έστω και μια λέξη. Ο ύπνος του στοιχειώνεται από εφιάλτες σχετικά με το εξοχικό τους και παρά το γεγονός, ή και εξαιτίας του, αποφασίζει να επιστρέψει στο απομονωμένο σπίτι δίπλα στη λίμνη.

Το μυθιστόρημα κέρδισε δύο λογοτεχνικά βραβεία και το 2011 έγινε μίνι τηλεοπτική σειρά. Στα ελληνικά έχει βγει από τις εκδόσεις Bell.




Το 2011 δημοσιεύτηκε το 11/22/63 (22/11/63). Είναι ένα από τα πιο διαφορετικά έργα του Στήβεν Κινγκ, καθώς κινείται στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας.

Ο καθηγητής αγγλικής φιλολογίας Τζέικ Έπινγκ ανακαλύπτει με το φίλο του Αλ ότι η αποθήκη στο μικρό εστιατόριο του τελευταίου είναι μια πύλη στο χρόνο και βγάζει σε μια συγκεκριμένη μέρα του 1958. Έτσι, οι δυο τους αποφασίζουν να γυρίσουν στο παρελθόν, ώστε ν' αποτρέψουν τη δολοφονία του Τζον Κένεντι.

Το μυθιστόρημα αυτό έτυχε ευρείας αποδοχής, παραμένοντας στη λίστα των αμερικανικών besteseller για πάνω από 17 βδομάδες, ενώ προτάθηκε για διάφορα λογοτεχνικά βραβεία. Από τις αρχές του 2013 γίνονται συζητήσεις για τη μεταφορά του στην τηλεόραση. Στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Bell.




Ένα από τα δύο μυθιστορήματα του Κινγκ που κυκλοφόρησαν τo 2013 είναι το Doctor Sleep (Δόκτωρ Ύπνος). Αποτελεί σίκουελ της θρυλικής Λάμψης.

Η ιστορία συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε στο προηγούμενο βιβλίο. Ο μεσήλικας πια Ντάνι Τόρανς, γιος του Τζακ, προσπαθεί να σώσει ένα ξεχωριστό δωδεκάχρονο κορίτσι από μια συμμορία παραφυσικών δολοφόνων.

Το μυθιστόρημα έπιασε την πρώτη θέση στη λίστα bestseller των New York Times. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Bell.






Πέρα, όμως, από τα παραπάνω μυθιστορήματα, ο Κινγκ έχει γράψει πολλές σπουδαίες νουβέλες και διηγήματα. Μερικά από αυτά τα έργα είναι τα εξής:

  • Children of the Corn (1977): μεταφέρθηκε στο σινεμά το 1984 και έγινε η πηγή ενός επιτυχημένου franchise ταινιών τρόμου.
  • Apt Pupil (1982 - Το Καλοκαίρι της Διαφθοράς, Επιλογή/Θύραθεν): έγινε ταινία το 1998, με πρωταγωνιστές τους Ίαν ΜακΚέλλεν και Μπραντ Ρένφρο.
  • The Body (1982 - Τέλος της Αθωότητας, Επιλογή/Θύραθεν): η ταινία που βασίστηκε στη νουβέλα αυτή, Stand by Me (1986), προτάθηκε για ένα Όσκαρ και δύο Χρυσές Σφαίρες.
  • Rita Hayworth and the Shawshank Redemption (1982 - Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ, Επιλογή/Θύραθεν): μια από τις γνωστότερες μεταφορές έργου του Κινγκ είναι η ομώνυμη ταινία με τους Τιμ Ρόμπινς και Μόργκαν Φρίμαν.
  • The Man in the Black Suit (1994): κέρδισε τα βραβεία World Fantasy και O. Henry Καλύτερου Διηγήματος.
  • 1408 (1999): η ταινία του 2007 κέρδισε κοινό και κριτικούς.
Ο Κινγκ έχει γράψει και μερικά δοκίμια με ποικίλα θέματα. Από αυτά ξεχωρίζουν τα Danse Macabre (1981), σχετικά με το είδος του τρόμου στα μέσα ψυχαγωγίας, και On Writing (2000 - Περί Συγγραφής, Bell), στο οποίο γράφει για τη συγγραφική τέχνη, αλλά και τη ζωή του.

_____ _____ _____
*Και ο Μικρός ο Ρόλαντ στον Σκοτεινό τον Πύργο Ήρθε (γνωστό ποίημα του Άγγλου Ρόμπερτ Μπράουνινγκ), Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, ταινίες γουέστερν, Αρθουριανοί Θρύλοι και άλλα.

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Adiós Gabo!


Έφυγε χθες από τη ζωή ο σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, γνωστός ως Γκάμπο στη Λατινική Αμερική, ύστερα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο των λεμφαδένων. Ο Μάρκες θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μορφές της ισπανόφωνης λογοτεχνίας και ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του μαγικού ρεαλισμού, ρεύματος που χαρακτηρίζεται από μαγικά στοιχεία και γεγονότα σε κατά τ' άλλα πραγματικές καταστάσεις.

Συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα, έχοντας γράψει μνημειώδη μυθιστορήματα, με κυριότερα τα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς (1967), Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη (1975), Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου (1981) και Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας (1985). Τα βιβλία του του χάρισαν παγκόσμια φήμη, κερδίζοντας το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1982.


Είχε τη φήμη του αριστερού διανοούμενου: ποτέ δε σταμάτησε ν' ασκεί ανηλεή κριτική στους πολιτικούς της πατρίδας τους και στο λεγόμενο Πόλεμο κατά των Ναρκωτικών των ΗΠΑ, ο οποίος, όπως έλεγε, δεν είναι «τίποτε άλλο παρά ένα εργαλείο επέμβασης στη Λατινική Αμερική».


Πολλά από τα έργα του, χαρακτηριζόμενα από απλότητα και ευαισθησία, τοποθετούνταν στο φανταστικό χωριό Μακόντο, εμπνευσμένο από τη γενέτειρά του Αρακατάκα. Στα βιβλία του ερευνούσε συχνά τα ζητήματα της μοναξιάς και της θλίψης, αλλά και τα προβλήματα που ταλανίζουν χρόνια τώρα την πατρίδα του.

                     Μην κλαις επειδή τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη.

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Άγρια Ακρόπολη

Η Άγρια Ακρόπολη είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Νίκου Α. Μάντη, ενός υποσχόμενου νεαρού λογοτέχνη. Ένα ερεβώδες βιβλίο, το οποίο θέτει στον αναγνώστη σημαντικά ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον του κόσμου μας.

Υπόθεση

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια μελλοντική κοινωνία (για την ακρίβεια το 2159 μ.Χ.), η οποία είναι χωρισμένη σε δύο κατηγορίες πολιτών: τους Νεάντερταλ, αναστημένους προ-ανθρώπους, και τους Χόμο Σάπιενς, το ανθρώπινο δηλαδή είδος. Οι πρώτοι ζουν για να υπηρετούν, αποτελώντας το κατακάθι του κόσμου ή τουλάχιστον αυτή η άποψη επικρατεί. Οι δεύτεροι ζουν για να δίνουν τεστ, με στόχο την κοινωνική τους ανέλιξη. Η επιστήμη αποτελεί το κριτήριο των πάντων. Μόνο οι γενετικά ικανοί ανέρχονται στην κοινωνική πυραμίδα.

Στον κόσμο αυτό τα εθνικά κράτη έχουν καταργηθεί και στη θέση τους υπάρχουν οι Μητροπόλεις (Νέα Αθήνα, Νέο Λος Άντζελες, Νέο Πεκίνο κ.ο.κ.), τεράστιες πόλεις αυστηρά χωρισμένες σε επίπεδα. Οι Μητροπόλεις διοικούνται από παντοδύναμες εταιρείες και κάθε άνθρωπος ή Νεάντερταλ δουλεύει γι' αυτές.

Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Μάνο, ένας αναπάντεχα ταλαντούχος Νεάντερταλ, που παρά την ανωτερότητα που τον διακρίνει από τους υπόλοιπους του είδους του, παραμένει φυλακισμένος στο κατώτατο επίπεδο της Νέας Αθήνας. Ένα αναπάντεχο γεγονός, ωστόσο, θα αλλάξει ριζικά τη ζωή του. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο; Αυτό θα το κρίνει ο καθένας.

Κριτική

Η αλήθεια είναι πως σε αρκετά σημεία το βιβλίο δεν είναι τόσο καλογραμμένο, παρά την ωραία και εύκολη ροή που διατηρεί, με αποτέλεσμα να κουράζει. Εκτός αυτού, η μυθοπλασία δεν τηρεί πάντοτε την απαιτούμενη συνέπεια. Υπάρχουν μερικές φορές που οι αρχικές της συμβάσεις αθετούνται, πράγμα που κάνει το μυθιστόρημα λιγότερο αληθοφανές.

Μολαταύτα, η Άγρια Ακρόπολη, εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα από τ' αριστουργήματα της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας. Ίσως υπερβάλλω, καθώς δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία του είδους από Έλληνες συγγραφείς, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη το μυθιστόρημα αυτό είναι το ελληνικό 1984. Ο Μαντής κατάφερε να δημιουργήσει μια εξαιρετικά απόκοσμη ατμόσφαιρα, ένα εφιαλτικό μέλλον που ταλανίζεται από την ασυλλόγιστη χρήση της επιστήμης και της τεχνολογίας. Και παρότι η ιστορία εκτυλίσσεται περισσότερα από 100 χρόνια μετά, είναι ξεκάθαρα τα κρίματα του παρελθόντος, δηλαδή του δικού μας παρόντος.

Αυτό που ίσως είναι το πιο ερεθιστικό στην Άγρια Ακρόπολη είναι τα μυθοπλαστικά ευρήματα του Μαντή. Από την κλωνοποίηση Νεάντερταλ για τις χειρωνακτικές εργασίες και το Νέφος, τον τρισδιάστατο αντικαταστάτη του σημερινού Διαδικτύου, έως τα χαπάκια λογισμικού, που χρησιμοποιούνται για την απόκτηση γνώσης, το συγκεκριμένο βιβλίο κάνει την φαντασία του αναγνώστη να καλπάζει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες! Μπορεί τα παραδείγματα που ανέφερα να φαίνονται λίγα, αλλά αυτό έγινε σκοπίμως, ώστε ν' ανακαλύψεις ο ίδιος ή η ίδια τον θαυμαστό καινούργιο κόσμο του Μάνο. Καλή ανάγνωση!