Ένα Καραβάνι με Βίντατζ Ροκάδες

Σε έναν μήνα από τώρα, θα εμφανιστούν στην Ελλάδα για πρώτη φορά οι Vintage Caravan, μια hard rock μπάντα από την Ισλανδία με έντονα ψυχεδελικά στοιχεία. Με πολλές συναυλίες στην Ευρώπη και επιρροές από Led Zeppelin, Deep Purple, Cream, Mastodon και Rush, οι Vintage Caravan είναι ένα από τα κυριότερα retro rock συγκροτήματα που δραστηριοποιούνται στις μέρες μας.

Από αριστερά προς δεξιά: Ágústsson, Ari και Númason

Σχηματίστηκαν το 2006 από τους Óskar Logi Ágústsson (φωνητικά, κιθάρα) και Guðjón Reynisson (ντραμς), ενώ ακόμα ήταν μαθητές. Η σοβαρή τους ενασχόληση ξεκίνησε ουσιαστικά το 2009 και δύο χρόνια αργότερα δημοσίευσαν οι δυο τους τον πρώτο τους δίσκο, που φέρει το όνομα της μπάντας.

Το 2012 μπήκε στο παιχνίδι και ο μπασίστας Alexander Örn Númason. Λίγο αργότερα έβγαλαν το άλμπουμ Voyage και αμέσως μετά υπέγραψαν με την γνωστή Nuclear Blast. Το Voyage επανακυκλοφόρησε και το συγκρότημα έδωσε συναυλίες σε πολλές χώρες, με αποκορύφωμα το διάσημο Wacken Open Air. Μετά τα tours εγκαταστάθηκαν στο Sønderborg της Δανίας. Στις αρχές του 2015 ο Reynisson αποχώρησε από το σχήμα και αντικαταστάθηκε από τον Stefán Ari. Ο τρίτος δίσκος, Arrival, κυκλοφόρησε το ίδιο έτος.

Οι Vintage Caravan σε συναυλία στη Φρανκφούρτη το 2014

Οι Vintage Caravan συνοδεύονται από τη φήμη των ενεργητικών και ενθουσιωδών performers. Στα video clips είναι αλήθεια ότι φαίνεται η τρέλα τους. Μένει να το εξακριβώσουμε και στην σκηνή του An Club.

Perfect Blue

Οι Ιάπωνες είναι γνωστοί για μερικά από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα στην τέχνη του animation. Ένας από αυτούς τους θαυματουργούς είναι και ο πρόωρα χαμένος Satoshi Kon, που τιμήθηκε σε φεστιβάλ διεθνούς βεληνεκούς. Παρότι πρόλαβε να σκηνοθετήσει ελάχιστες ταινίες, άφησε το στίγμα του ως ένας από τους πιο ιδιαίτερους και ταλαντούχους παραμυθάδες του animation. Η εν λόγω ταινία αποτελεί και το κινηματογραφικό ντεμπούτο του.

Υπόθεση

Η νεαρή Mima Kirigoe είναι μέλος ενός ποπ συγκροτήματος, που έχει λίγους αλλά αφοσιωμένους φαν. Κάποια στιγμή, υποκύπτοντας στις πιέσεις του μάνατζερ της, αποφασίζει να σταματήσει το τραγούδι και να ακολουθήσει καριέρα στην ηθοποιία. Η νέα αρχή είναι δύσκολη και η στροφή της είναι ένα γεγονός που δυσαρεστεί πολλούς. Όσο δουλεύει σκληρά για τον πρώτο της ρόλο σε μια αστυνομική τηλεοπτική σειρά, γίνεται θύμα stalking από έναν εμμονικό θαυμαστή της.

Κριτική

Η ταινία περιέχει πολλά στοιχεία που την κάνουν ένα ενδιαφέρον θρίλερ: σπουδαία πλοκή και πολύ καλό ρυθμό, άλλοτε αργό κι άλλοτε γρήγορο, πάντα στα σημεία που πρέπει. Η δε ατμόσφαιρα θυμίζει κάτι ανάμεσα στα αριστουργήματα του Alfred Hitchcock και τα αιματηρά giallo των Ιταλών σκηνοθετών. Η δε ανατροπή στο φινάλε είναι εξαιρετική, αφήνοντας απλά άφωνο τον θεατή, καθώς πέρα από μη αναμενόμενη, είναι και μαεστρικά καλογυρισμένη.

Το θόλωμα μεταξύ πραγματικότητας και παραισθήσεων
αποτελεί βασικό γρανάζι της πλοκής

Ίσως το βασικό μειονέκτημα της ταινίας είναι το ίδιο το animation, καθώς είναι σημαντικά κατώτερο από μεταγενέστερα έργα του Kon. Δεν είναι πρόχειρο, αλλά με λίγη καλύτερη ποιότητα θα συνόδευε καλύτερα το τόσο καλό σενάριο. Σε τελική ανάλυση μιλάμε για μια αξιόλογη ταινία γεμάτη σασπένς, που αποδεικνύει τις δυνατότητες των κινουμένων σχεδίων.

Γενικά στοιχεία

• Τίτλος: パーフェクトブルー - Pāfekuto Burū
• Είδος: μυστηρίου, θρίλερ
• Σκηνοθεσία: Satoshi Kon
• Σενάριο: Sadayuki Murai, βασισμένο στο βιβλίο Pefect Blue: Complete Metamorphosis του Yoshikazu Takeuchi
• Πρωταγωνιστές: Junko Iwao, Rica Matsumoto, Shinpachi Tsuji
• Χώρα/έτος παραγωγής: Ιαπωνία/1997
• Διάρκεια: 81 λεπτά

Jason - Ο Βίκινγκ των Κόμικς

Η αλήθεια είναι ότι ο Jason, δεν θυμίζει άγριο Βίκινγκ, ούτε τα κόμικς του είναι γεμάτα από μυώδεις ναυτικούς και βάρβαρους πολεμιστές. Απλώς, έψαχνα έναν ωραίο τίτλο. Όπως και να 'χει πάντως, ο Jason, κατά κόσμον γνωστός ως John Arne Sæterøy, είναι ένας πολύ ιδιαίτερος δημιουργός. Με καταγωγή από τη Νορβηγία, διαθέτει έναν «σκανδιναβικό» τρόπο αφήγησης και ένα πολύ ξεχωριστό σχέδιο. Οι ιστορίες του έχουν κερδίσει διάφορα βραβεία όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και σ' άλλες χώρες ανά τον κόσμο.

Ο Jason λοιπόν γεννήθηκε το 1965 στο Molde. Ξεκίνησε να σκιτσάρει από χόμπι στην ηλικία των 13 και μόλις στα 16 του, άρχισε να στέλνει στριπάκια σ’ ένα χιουμοριστικό περιοδικό. Το 1989 έγινε δεκτός σε σχολή του Όσλο, όπου ασχολήθηκε με το graphic design και την εικονογράφηση. Το 1991 κέρδισε το βραβείο της Νορβηγικής Ένωσης Κόμικς για το Pervo.

Το πρώτο άλμπουμ του ήταν το Pocket Full of Rain (1995), που διαφέρει τελείως από τα μεταγενέστερα έργα του και θεωρείται ένα από τα κορυφαία του. Το 1999, μάλιστα, αναδείχθηκε από το περιοδικό TEGN ως το καλύτερο νορβηγικό κόμικ όλων των εποχών. Ακολούθησαν διάφοροι τίτλοι, όπως η πειραματική σειρά σύντομων ιστοριών Mjau Mjau (1997-2002) και το Schhh! (2002).

Τα The Left Bank Gang (2005) και I Killed Adolf Hitler (2006) είναι δύο από τα γνωστότερα κόμικς του. Το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά έργα. Το πρώτο είναι ένα χιουμοριστικό tribute σε μεγάλες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπως ο Ernest Hemingway και ο James Joyce, ενώ το δεύτερο θυμίζει έντονα B-movie επιστημονικής φαντασίας. Και τα δύο του χάρισαν από ένα Eisner Award και μάλιστα σε δύο συναπτά έτη.

Το 2007, ο Jason εγκαταστάθηκε στο Μονπελιέ κι έκτοτε όλα τα κόμικς του εκδίδονται από μεγάλους γαλλικούς εκδοτικούς οίκους. Ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνονται τα The Last Musketeer (2007), μια τρελή sci-fi περιπέτεια, και Low Moon (2008), ένα σκακιστικό... γουέστερν. Την περίοδο αυτή αρχίζει να γίνεται ευρέως γνωστός σε παγκόσμιο επίπεδο, αν και ήδη από το 2002 η αμερικανική Fantagraphics μετέφραζε πολλά από τα κόμικς του στα αγγλικά.

Το 2011 κυκλοφόρησε το μοναδικό προϊόν συνεργασίας του Jason με κάποιον άλλο σεναριογράφο. Πρόκειται για το Isle of 100,000 Graves, σε σενάριο του Γάλλου Fabien Vehlmann. Το πιο πρόσφατο πόνημά του είναι το graphic novel Le Perroquet de Frida Kahlo (2015).

Τα κόμικς του Jason είναι από τα πλέον ιδιαίτερα σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολλές από τις ιστορίες του αποτελούν ένα περίεργο κοκτέιλ ειδών, όπως η επιστημονική φαντασία, ο τρόμος και το ρομάντσο, πάντοτε με την παρουσία λεπτού χιούμορ. Η ροή της ιστορίας είναι γραμμική, χωρίς captions και με ελάχιστους διαλόγους. Βέβαια, αυτό που τον διαχωρίζει περισσότερο, είναι το σκίτσο του. Είναι ο ορισμός του μινιμαλισμού και οι δε χαρακτήρες του είναι συνήθως απροσδιόριστα ζωόμορφοι.

Οι επιρροές του Jason παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Από τον χώρο της ένατης τέχνης έχει επηρεαστεί περισσότερο από τον Hergé, αλλά και τους Jaime Hernandez, Daniel Clowes, Chester Brown και Jim Woodring. Σύμφωνα με τον ίδιο βέβαια, σημαντικότερη στη διαμόρφωση της τέχνης του μπορεί να θεωρηθεί η συμβολή του κινηματογράφου. Αγαπάει ιδιαίτερα τα B-movies, ταινίες του βωβού κινηματογράφου και τα κλασικά γουέστερν της δεκαετίας του ‘50.