Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).
Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...
Σε έναν μήνα από τώρα, θα εμφανιστούν στην Ελλάδα για πρώτη φορά οι Vintage Caravan, μια hard rock μπάντα από την Ισλανδία με έντονα ψυχεδελικά στοιχεία. Με πολλές συναυλίες στην Ευρώπη και επιρροές από Led Zeppelin, Deep Purple, Cream, Mastodon και Rush, οι Vintage Caravan είναι ένα από τα κυριότερα retro rock συγκροτήματα που δραστηριοποιούνται στις μέρες μας.
Από αριστερά προς δεξιά: Ágústsson, Ari και Númason
Σχηματίστηκαν το 2006 από τους Óskar Logi Ágústsson (φωνητικά, κιθάρα) και Guðjón Reynisson (ντραμς), ενώ ακόμα ήταν μαθητές. Η σοβαρή τους ενασχόληση ξεκίνησε ουσιαστικά το 2009 και δύο χρόνια αργότερα δημοσίευσαν οι δυο τους τον πρώτο τους δίσκο, που φέρει το όνομα της μπάντας.
Το 2012 μπήκε στο παιχνίδι και ο μπασίστας Alexander Örn Númason. Λίγο αργότερα έβγαλαν το άλμπουμ Voyage και αμέσως μετά υπέγραψαν με την γνωστή Nuclear Blast. Το Voyage επανακυκλοφόρησε και το συγκρότημα έδωσε συναυλίες σε πολλές χώρες, με αποκορύφωμα το διάσημο Wacken Open Air. Μετά τα tours εγκαταστάθηκαν στο Sønderborg της Δανίας. Στις αρχές του 2015 ο Reynisson αποχώρησε από το σχήμα και αντικαταστάθηκε από τον Stefán Ari. Ο τρίτος δίσκος, Arrival, κυκλοφόρησε το ίδιο έτος.
Οι Vintage Caravan σε συναυλία στη Φρανκφούρτη το 2014
Οι Vintage Caravan συνοδεύονται από τη φήμη των ενεργητικών και ενθουσιωδών performers. Στα video clips είναι αλήθεια ότι φαίνεται η τρέλα τους. Μένει να το εξακριβώσουμε και στην σκηνή του An Club.
Η μουσική των ορεινών περιοχών της Αμερικής, με φυσαρμόνικα, μπάντζο και κιθάρα, βγάζει μια περίεργη μελαγχολία, ιδιαίτερα δύσκολο να μιμηθεί από μη Αμερικανούς. Κι όμως οι Appalachian Cobra Worshipers καταφέρνουν να την αποδώσουν τέλεια. Σύμφωνα με τους ίδιους η μουσική που παίζουν ανήκει στα swamp blues, trash country και dirty Gospel.
Ιδρύθηκαν στην Αθήνα, πιθανώς το 2014, από τους Μανώλη Αγγελάκη (κιθάρα, φωνητικά), Στάθη Ιωάννου (μπάντζο, κιθάρα), Γιώργο Τσαλκίδη (κοντραμπάσο, φωνητικά) και Μάριο Σαρακηνό (ντραμς). Δεν έχουν βγάλει κάποιο δίσκο ακόμα, αλλά έχουν εμφανιστεί σε διάφορα live, με σημαντικότερο το support που έκαναν στον CW Stoneking το 2015. Όλα τους τα τραγούδια είναι διασκευές ξένων ροκ και folk κομματιών, στα οποία προσδίδουν αυτή την hillbilly αισθητική, που μυρίζει παράνομο bourbon και φρέσκα φύλλα καπνού.
Οι Rumjacks είναι ένα συγκρότημα από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Παίζουν αυτό που ονομάζεται celtic punk, στην ουσία πανκ ροκ αναμεμειγμένο με τις μουσικές παραδόσεις της Σκωτίας και κυρίως της Ιρλανδίας. Παρότι δεν έχουν αποκτήσει τη φήμη άλλων παρόμοιων συγκροτημάτων, όπως οι Dropkick Murphys και οι Flogging Molly, έχουν ήδη βάλει τη τζίφρα τους πάνω σε αυτό το ενδιαφέρον είδος.
Από αριστερά προς δεξιά:
Gabriel Whitbourne (κιθάρα), Adam Kenny (μπάντζο, μαντολίνο, μπουζούκι),
Frankie McLaughlin (φωνητικά, μποντράν, Ιρλανδικό φλάουτο),
Anthony Matters (ντραμς), Johnny McKelvey (μπάσο)
Το συγκρότημα σχηματίστηκε το 2008 και την ίδια χρονιά έβγαλαν το πρώτο του ντέμο, Hung, Drawn and Ported. Πραγματοποιήθηκαν αρκετές αλλαγές στα μέλη και ξεκίνησαν να τραγουδούν σε παμπ της χώρας τους. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε το πρώτο τους EP, το Sound as a Pound.
Το 2010 ήρθε ο δίσκος Gangs of New Holland. Περιέχει τα πιο γνωστά τους τραγούδια, όπως τα An Irish Pub Song και Uncle Tommy, τα οποία τους έχουν κάνει αρκετά δημοφιλείς στο YouTube. Γρήγορα έγιναν γνωστοί για τις συναυλίες τους, στις οποίες βγάζουν πολλή ενέργεια. Έχουν μάλιστα μοιραστεί τη σκηνή με ονόματα όπως οι Gogol Bordello, οι Guttermouth και οι Dropkick Murphys. Το 2012 κυκλοφόρησε το single Crosses for Eyes.
Με αφορμή την αυριανή τους συναυλία στην Αθήνα, στην οποία δε θα παρευρίσκομαι [sic], σκέφτηκα να γράψω ένα μίνι αφιέρωμα στους Clutch. Σχηματίστηκαν το 1990 στο Germantown του Μέριλαντ, με επιρροές από Captain Beefheart, Bad Brains, Black Sabbath, Prong και Led Zeppelin.
Από αριστερά προς τα δεξιά:
Tim Sult (κιθάρα), Dan Maines (μπάσο),
Jean-Paul Gaster (ντραμς), Neil Fallon (φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα)
Η μπάντα γρήγορα απέκτησε φήμη για τις πολλές συναυλίες της. Το 1991 έβγαλαν το πρώτο τους EP, το Pitchfork, ενώ η επιτυχία ήρθε το 1995 με το άλμπουμ που έφερε τ' όνομά τους. Έκτοτε, έχουν βγάλει οκτώ δίσκους και αρκετά live και compilation albums. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα Blast Tyrant (2004), Robot Hive/Exodus (2005) και Earth Rocker (2013).
Οι Clutch live το 2007
Οι Clutch συνεχίζουν να κάνουν πολλά και μακρά tour. Σύμφωνα με τον Neil Fallon, αυτό που τους κρατά φρέσκους είναι το γεγονός ότι προτιμούν να αποτύχουν σε κάτι νέο, παρά ν' ακολουθήσουν την ασφάλεια της πεπατημένης οδού. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι διάφορα τραγούδια του συγκροτήματος έχουν χρησιμοποιηθεί σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές (Escape from L.A., Sons of Anarchy, The Walking Dead κά), βιντεοπαιχνίδια (Tony Hawk's Underground, Hitman: Contracts, Need for Speed: ProStreet κά), διαφημιστικά και αλλού.
Αυτή είναι κατά προσέγγιση η μετάφραση του ονόματος μιας ελληνικής hard rock μπάντας, αγγλιστί Beggar's Blues Diary. Επηρεασμένη από διάφορους ξένους καλλιτέχνες, όπως οι Motörhead, οι The Answer και ο Joe Bonamassa, χαρακτηρίζεται από φρέσκο όσο και κλασικό ήχο, κάτι που έχει ανάγκη η ελληνική μέταλ-ροκ σκηνή.
Από αριστερά προς δεξιά:
Chili (μπάσο), Γιάννης Πασσάς (φωνητικά, κιθάρα), Άγγελος Τάνης (ντραμς)
Οι Beggar's Blues Diary ιδρύθηκαν το 2009 στην Αθήνα. Τα ιδρυτικά μέλη, Γιάννης Πασσάς και Chili είχαν ξανάσυνεργαστεί στο παρελθόν σε άλλα σχήματα. Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, Back to the Basics..., ο οποίος περιέχει μερικά από τα γνωστότερα τραγούδια τους και έγινε επιτυχία σε Ελλάδα και Κύπρο. Το επόμενο άλμπουμ τους, The Truth, βγήκε στις αρχές του 2013 και είναι η πιο επιτυχημένη εμπορικά δουλειά τους. Περιέχει κομμάτια όπως τα Not my War και Truth. Τον περασμένο μήνα κυκλοφόρησε ο τελευταίος τους δίσκος, ονόματι Desperate Rock 'n' Roll. Όπως και ο προηγούμενος ήταν διαθέσιμος και σε βινύλιο. Ο Γιάννης Πασσάς γράφει τη μουσική και του στίχους.
Όπως καταλαβαίνεις, my dear reader, πρόκειται για μια δυναμική μπάντα με πολύ μέλλον μπροστά της. Το χαρακτηριστικό, ωστόσο, που την κάνει αγαπητή είναι τα live της. Έχουν κυριολεκτικά οργώσει την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, παίζοντας όπου και όποτε μπορούν. Σύμφωνα με το επίσημο σάιτ τους, έχουν εμφανιστεί σε περισσότερα από 150 συναυλίες. Η λίστα με τα μέρη που έχουν παίξει είναι πραγματικά εντυπωσιακή: Αθήνα (από Νέα Σμύρνη και Ηλιούπολη, μέχρι Γλυφάδα και Γκάζι), Θεσσαλονίκη, Λάρνακα, Κοζάνη, Σαλαμίνα, Πάτρα, Λευκωσία, Θήβα, Χανιά, Νάξος, Δονούσα, Ικαρία και πολλά πολλά άλλα.
Έχουν εμφανιστεί με άλλα δύο ελληνικά σχήματα, τους Planet of Zeus και The Big Nose Attack, ήταν δε support group στους Dan Reed Network, The Godfathers και Thin Lizzy. Οι αμέτρητες συναυλίες είναι ένα παραπάνω από αξιέπαινο γεγονός και σίγουρα τους καθιστά ένα από τα πιο αγαπητά συγκροτήματα της εγχώριας σκηνής.
Πιθανώς ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν ακούσει οτιδήποτε σχετικά με το αμερικανικό (περίπου) συγκρότημα Viza. Η μπάντα αυτή, που σχηματίστηκε στο Λος Άντζελες το 2000, αναμειγνύει ροκ ακούσματα με τις μουσικές παραδόσεις διαφόρων χωρών. Ο Serj Tankian, τραγουδιστής και frontman των System of a Down, τους θεωρεί ένα από τα πιο μοναδικά και ενδιαφέροντα συγκροτήματα που έχει γνωρίσει. Πέρα, όμως, από τον αναπάντεχα ωραίο ήχο τους, οι Viza παρουσιάζουν άλλο ένα ενδιαφέρον: ο τραγουδιστής τους είναι Έλληνας. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η μπάντα δημιουργήθηκε όταν ο τραγουδιστής (με το μάλλον περίεργο καλλιτεχνικό όνομα K'noup Tomopoulos) συνάντησε διάφορους Αρμένιους μουσικούς, αφότου μετακόμισε από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες. Το νέο σχήμα ονομάστηκε Viza (ή VIZA) «γιατί είναι το διαβατήριο του ήχου», όπως έχει δηλώσει ο ίδιος. Κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δουλειά το 2001 και την επόμενη μόλις το 2006. Έκτοτε έχουν βγάλει τρεις δίσκους και δύο singles. Μέσα στο 2014 αναμένεται να κυκλοφορήσουν το νέο τους άλμπουμ, ονόματι Aria.
Το συγκρότημα έχει δώσει πολλές συναυλίες, κυρίως σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη. Έχει δε λάβει μέρος σε σημαντικά φεστιβάλ μουσικής, όπως το ουγγρικό Sziget Festival και το δικό μας Rockwave (2011). Το καλοκαίρι του 2010 ήταν supportive group του ευρωπαϊκού τουρ του Tankian και επισκέφτηκαν πόλεις όπως το Γερεβάν, την Αθήνα, το Αμβούργο, τη Ζυρίχη, το Παρίσι και τη Μπολόνια. Ένα χρόνο αργότερα ξεκίνησαν νέες συναυλίες σε Αμερική και Ευρώπη, ενώ ακολούθησαν άλλα δύο ευρωπαϊκά τουρ.
Από το βίντεο κλιπ του τραγουδιού Trans-Siberian Standoff
Ο ήχος των Viza είναι ομολογουμένως πρωτότυπος. Επηρεασμένος από τη ροκ μουσική και τις ελληνικές, αρμενικές και ρωσικές μουσικές παραδόσεις, είναι μάλλον ευχάριστος και συχνά παιχνιδιάρικος. Πολλοί τους κατατάσσουν το λεγόμενο gypsy punk είδος. Όπως εύστοχα έχει επισημάνει το αμερικανικό Metal Hammer, αποτελούν συνδυασμό των System of a Down και των Gogol Bordelo. Δεν είναι και λίγες οι φορές που οι στίχοι τους είναι σατυρικοί ως προς το κοινωνικό γίγνεσθαι των ΗΠΑ.
Μετά από κάποιες χαοτικές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, σήμερα οι Viza αποτελούνται από τους: K'noup Tomopoulos (φωνητικά, δωδεκάχορδη κιθάρα), Orbel Babayan (ηλεκτρική κιθάρα, ταρ, σαζ, φωνητικά), Shant Bismejian (ηλεκτρική κιθάρα), Andrew Kzirian (ούτι, φωνητικά), Alex Khatcherian (μπάσο), Chris Daniel (ντραμς), Jivan Gasparyan Jr. (ντουντούκ, ζουρνάς).
Ο K'noup εν δράσει
Και τώρα, λίγα λόγια για τον τραγουδιστή της μπάντας... Ο K'noup Tomopoulos (κατά κόσμο Παντελής Θωμόπουλος) γεννήθηκε στην Καστοριά και ήταν μόλις τριών μηνών όταν οι γονείς του αποφάσισαν να ξενιτευτούν για ένα καλύτερο μέλλον. Όταν έδινε τις πρώτες του συναυλίες στο νεοϋορκέζικο club CBGBG’s ένας θεατής τον αποκάλεσε K’noup, εξηγώντας του ότι του θύμιζε κουνούπι και πως κάθε φορά που τον ακούει τον πιάνει φαγούρα. Έχει όνειρο ζωής να γράψει κάποιο βιβλίο, ενώ θέλει (και δε θεωρεί απραγματοποίητο) να κάνει μια εμφάνιση κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Ακολουθούν κάποια από τα γνωστότερα τραγούδια των Viza...
