Περάστε μέσα, παρακαλώ, μη στέκεστε στην πόρτα!

Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).

Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Misery

Όντας φανατικός αναγνώστης του Στήβεν Κινγκ, δεν μπορούσα να παραβλέψω το Misery. Η ταινία αυτή είναι η μόνη βασισμένη σε έργο του Κινγκ που έχει βραβευτεί με Όσκαρ και παρόλα αυτά δεν είναι τόσο γνωστή (τουλάχιστον στην Ελλάδα), όσο Η Λάμψη και Το Πράσινο Μίλι. Το γεγονός αυτό σίγουρα κίνησε το ενδιαφέρον μου. Τελικά, η ταινία ήταν πολύ καλή και προσωπικά τη θεωρώ ένα από τα καλύτερα θρίλερ όλων των εποχών.

Υπόθεση

Ο Πωλ Σέλντον (James Caan) είναι ένας δημοφιλής συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνίστρια την Μίζερι Τσαστέιν. Όπως συνηθίζει γράφει το νέο του βιβλίο, στο οποίο δεν πρωταγωνιστεί η Μίζερι, σε μια μικρή πόλη του Κολοράντο. Αφού το ολοκληρώνει, αναχωρεί για το σπίτι του στη Νέα Υόρκη. Στην πορεία, ωστόσο, το αυτοκίνητό του βγαίνει από το δρόμο λόγω ισχυρής χιονοθύελλας. Διασώζεται από την πρώην νοσοκόμα Άννι Γουίλκς (Kathy Bates), η οποία τον πηγαίνει στο σπίτι της. Τα πόδια του Πωλ είναι σπασμένα και ο ένας ώμος του εξαρθρωμένος. Ως εκ τούτου είναι αναγκασμένος να μείνει στο απομονωμένο σπίτι της Άννι, ώσπου να κοπάσει η χιονοθύελλα και να αποκατασταθεί η επαφή με τον έξω κόσμο.

Κριτική

Δίχως άλλο, το πρώτο που μπορεί να παρατηρήσει κανείς στην ταινία αυτή, είναι η ερμηνεία της Κάθυ Μπέιτς. Κυριαρχεί σε αυτήν και μας προσφέρει έναν από τους καλύτερους ψυχοπαθείς χαρακτήρες του κινηματογράφου. Η Μπέιτς βραβεύτηκε με το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και με τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού σε Δραματική Ταινία. Ακόμη πιο σημαντικό (ίσως) είναι το γεγονός ότι ότι ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει, η Άννι Γουίλκς, βρίσκεται στο νούμερο 17 των πιο εμβληματικών κακών της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ο Τζέιμς Κάαν, περισσότερο γνωστός για το ρόλο του στο Νονό, παίζει επίσης πολύ καλά και αυτό αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη. Θα πρέπει βέβαια να σταθούμε σε δύο ακόμη χαρακτηριστικά που κάνουν τόσο καλή ταινία το Misery. Το ένα είναι η θαυμάσια σκηνοθεσία του Ρομπ Ράινερ, ο οποίος αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το απλό αλλά κλειστοφοβικό σενάριο του Κινγκ. Το άλλο είναι η στοιχειωτική φωτογραφία, έργο του Μπάρι Σόνενφελντ.

Η Κάθυ Μπέιτς σε μια
καθηλωτική ερμηνεία
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν σοβαρές γκάφες ή τρύπες στο στο σενάριο ή δεν ξέρω τι άλλο, ώστε να εστιάσουμε. Το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε είναι το εξής: ο Κινγκ στο βιβλίο του μας δίνει περισσότερες πληροφορίες και γεγονότα, σχετικά με τη διαμόρφωση του ψυχοπαθούς χαρακτήρα της Γουίλκς. Στην ταινία γίνονται ελάχιστες αναφορές σε αυτά και σίγουρα θα παρουσίαζε ενδιαφέρον.

Γενικά στοιχεία

  • Τίτλος: Misery
  • Είδος: Θρίλερ
  • Σκηνοθεσία: Rob Reiner
  • Σενάριο: William Goldman, Stephen King (βιβλίο)
  • Πρωταγωνιστές: James Caan, Kathy Bates, Richard Fansworth
  • Χώρα/έτος παραγωγής: ΗΠΑ/1990
  • Διάρκεια: 107 λεπτά


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου