Περάστε μέσα, παρακαλώ, μη στέκεστε στην πόρτα!

Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).

Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του


Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης.
Jorge Luis Borges, Αργεντινός λογοτέχνης

Ένα σίγουρο σημάδι ενός καλού βιβλίου είναι ότι θα σου αρέσει περισσότερο όσο μεγαλώνεις.
Georg Christoph Lichtenberg, Γερμανός επιστήμονας και σατυρικός

Όταν μπαίνω στη βιβλιοθήκη, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί προηγουμένως έχω βγει από αυτή.
Marie de Sévigns, Γαλλίδα αριστοκράτισσα και επιστολογράφος

Ένα σπίτι χωρίς βιβλία, είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή.
Κικέρων, Ρωμαίος φιλόσοφος, πολιτικός και ρήτορας

Η ανάγνωση φτιάχνει έναν πλήρη άνθρωπο.
Sir Francis Bakon, Άγγλος φιλόσοφος, συγγραφέας και πολιτικός

Τα βιβλία είναι μια μοναδική, φορητή μαγεία.
Stephen King, Αμερικανός συγγραφέας

Τα βιβλία είναι οι πιο σιωπηλοί και σταθεροί φίλοι, είναι οι πιο προσιτοί και σοφοί σύμβουλοι και οι πιο υπομονετικοί δάσκαλοι.
Charles William Eliot, Αμερικανός ακαδημαϊκός

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Οδοιπορικό στην Πάρνηθα

Κοιτώντας από το τελεφερίκ
Η πρωινή θέα μόλις κατεβαίνεις από το τελεφερίκ
Πατημασιά από αγριογούρουνο








Ο σταρ της εκδρομής
Και από το καλό του προφίλ

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Αλονζανφάν

Η Ιταλία διαθέτει μια από τις σπουδαιότερες κινηματογραφικές παραδόσεις. Όλοι μιλάνε για σκηνοθέτες όπως ο Φελίνι ή ο Ντε Σίκα. Ανάμεσα στους μεγάλους του ιταλικού σινεμά, θα έπρεπε να αναφέρονται πιο συχνά και οι αδερφοί Ταβιάνι. Ο Πάολο και ο Βιτόριο, πολυβραβευμένοι και με ιδιαίτερο κύρος, έχουν διαγράψει μια πολύ ενδιαφέρουσα καριέρα εξήντα περίπου ετών. Η εν λόγω ταινία, είναι μια από τις σημαντικότερές τους, αν και γενικά κάπως ξεχασμένη.

Υπόθεση

Ο Φούλβιο Ιμπριάνι (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι) είναι ένας μεσήλικας επαναστάτης αριστοκρατικής καταγωγής, στην Ιταλία του 19ου αιώνα. Κουρασμένος και θεωρώντας πλέον ανούσιες τις δραστηριότητες των συντρόφων του, αποφασίζει να παρατήσει την ιδεολογία του και να επιστρέψει στις ανέσεις της πατρικής του έπαυλης. Ωστόσο, οι πρώην συναγωνιστές του δεν θα τον αφήσουν ήσυχο και θα προσπαθήσουν να τον εντάξουν σε μια αποστολή στη Νότιο Ιταλία. Στα γεγονότα που θα ακολουθήσουν, μικρό, αλλά καταλυτικό, ρόλο θα παίξει ο Αλονζανφάν (απ' όπου και έλαβε το όνομά του το έργο), ένας νεαρός αγωνιστής.

Κριτική

Ας ξεκινήσουμε από τα προφανή. Το καστ είναι θαυμάσιο, με τον Μαστρογιάνι να ξεχωρίζει χάρις σε μια μεγαλειώδη ερμηνεία. Η σκηνοθεσία είναι μεστή, με υπέροχη χρήση των χρωμάτων και της μουσικής του μεγάλου Ένιο Μορικόνε. Το σενάριο κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή, καθώς οι εξελίξεις αλλάζουν διαρκώς την ροή της ιστορίας. Το σημαντικότερο, ίσως, στην ταινία αυτή είναι το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν οι αδερφοί Ταβιάνι. Χωρίς να ηθικολογούν, βάζουν τον θεατή σε σκέψεις και διλήμματα, τόσο για τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, όσο και για τα διαχρονικά ζητήματα της επανάστασης και της ουτοπίας.

Η τελευταία σκηνή, συνοδευόμενη από την επική μουσική του Μορικόνε,
είναι μια από τις συγκλονιστικότερες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου
Αν θα έπρεπε να αναφέρω ένα μειονέκτημα, αυτό θα ήταν ότι έχει ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα (χωρίς να υποστηρίζει εμφανώς κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία) και κάποιοι μπορεί να δυσφορούν με τέτοια θέματα. Σε τελική ανάλυση, ωστόσο, η ταινία είναι απλά αριστουργηματική.

Γενικά στοιχεία

  • Τίτλος: Allonsanfàn
  • Είδος: ιστορική, δράμα
  • Σκηνοθεσία: Paolo Taviani, Vittorio Taviani
  • Σενάριο: Paolo Taviani, Vittorio Taviani
  • Πρωταγωνιστές: Marcello Mastroianni, Lea Massari, Mimsy Farmer
  • Χώρα/έτος παραγωγής: Ιταλία/1974
  • Διάρκεια: 115 λεπτά