Περάστε μέσα, παρακαλώ, μη στέκεστε στην πόρτα!

Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).

Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Αλονζανφάν

Η Ιταλία διαθέτει μια από τις σπουδαιότερες κινηματογραφικές παραδόσεις. Όλοι μιλάνε για σκηνοθέτες όπως ο Φελίνι ή ο Ντε Σίκα. Ανάμεσα στους μεγάλους του ιταλικού σινεμά, θα έπρεπε να αναφέρονται πιο συχνά και οι αδερφοί Ταβιάνι. Ο Πάολο και ο Βιτόριο, πολυβραβευμένοι και με ιδιαίτερο κύρος, έχουν διαγράψει μια πολύ ενδιαφέρουσα καριέρα εξήντα περίπου ετών. Η εν λόγω ταινία, είναι μια από τις σημαντικότερές τους, αν και γενικά κάπως ξεχασμένη.

Υπόθεση

Ο Φούλβιο Ιμπριάνι (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι) είναι ένας μεσήλικας επαναστάτης αριστοκρατικής καταγωγής, στην Ιταλία του 19ου αιώνα. Κουρασμένος και θεωρώντας πλέον ανούσιες τις δραστηριότητες των συντρόφων του, αποφασίζει να παρατήσει την ιδεολογία του και να επιστρέψει στις ανέσεις της πατρικής του έπαυλης. Ωστόσο, οι πρώην συναγωνιστές του δεν θα τον αφήσουν ήσυχο και θα προσπαθήσουν να τον εντάξουν σε μια αποστολή στη Νότιο Ιταλία. Στα γεγονότα που θα ακολουθήσουν, μικρό, αλλά καταλυτικό, ρόλο θα παίξει ο Αλονζανφάν (απ' όπου και έλαβε το όνομά του το έργο), ένας νεαρός αγωνιστής.

Κριτική

Ας ξεκινήσουμε από τα προφανή. Το καστ είναι θαυμάσιο, με τον Μαστρογιάνι να ξεχωρίζει χάρις σε μια μεγαλειώδη ερμηνεία. Η σκηνοθεσία είναι μεστή, με υπέροχη χρήση των χρωμάτων και της μουσικής του μεγάλου Ένιο Μορικόνε. Το σενάριο κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή, καθώς οι εξελίξεις αλλάζουν διαρκώς την ροή της ιστορίας. Το σημαντικότερο, ίσως, στην ταινία αυτή είναι το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν οι αδερφοί Ταβιάνι. Χωρίς να ηθικολογούν, βάζουν τον θεατή σε σκέψεις και διλήμματα, τόσο για τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, όσο και για τα διαχρονικά ζητήματα της επανάστασης και της ουτοπίας.

Η τελευταία σκηνή, συνοδευόμενη από την επική μουσική του Μορικόνε,
είναι μια από τις συγκλονιστικότερες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου
Αν θα έπρεπε να αναφέρω ένα μειονέκτημα, αυτό θα ήταν ότι έχει ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα (χωρίς να υποστηρίζει εμφανώς κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία) και κάποιοι μπορεί να δυσφορούν με τέτοια θέματα. Σε τελική ανάλυση, ωστόσο, η ταινία είναι απλά αριστουργηματική.

Γενικά στοιχεία

  • Τίτλος: Allonsanfàn
  • Είδος: ιστορική, δράμα
  • Σκηνοθεσία: Paolo Taviani, Vittorio Taviani
  • Σενάριο: Paolo Taviani, Vittorio Taviani
  • Πρωταγωνιστές: Marcello Mastroianni, Lea Massari, Mimsy Farmer
  • Χώρα/έτος παραγωγής: Ιταλία/1974
  • Διάρκεια: 115 λεπτά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου