Περάστε μέσα, παρακαλώ, μη στέκεστε στην πόρτα!

Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).

Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα chan-wook park. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα chan-wook park. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Joint Security Area

Είναι τρομερά ενδιαφέρον για έναν θεατή να αναζητεί τις ρίζες ενός κινηματογραφικού ρεύματος ή τα πρώιμα βήματα ενός αγαπημένου του σκηνοθέτη. Η αναζήτηση αυτή αποκτά ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον όταν αυτά τα δύο ταυτίζονται. Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει με την εν λόγω ταινία: αποτελεί ένα από τα πρώτα έργα του σπουδαίου Τσαν-γουκ Παρκ και ταυτόχρονα ένα από τα φιλμ που γέννησαν το σύγχρονο κινηματογραφικό κύμα της Νότιας Κορέας.

Υπόθεση

Δύο Βορειοκορεάτες στρατιώτες σκοτώνονται κι ένας τρίτος (Kang-ho Song) τραυματίζεται σε ένα φυλάκιο τους στην αποστρατικοποιημένη ζώνη μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας. Λίγο αργότερα ένας Νοτιοκορεάτης λοχίας (Byung-hun Lee) προσπαθεί να διασχίσει τη γέφυρα, για να επιστρέψει πίσω στην χώρα του. Ανταλλάσσονται πυροβολισμοί και η εκεχειρία φαίνεται πιο εύθραυστη από ποτέ. Έτσι, καταφθάνει για λογαριασμό της Επιτροπής Ουδέτερων Εθνών Εποπτείας, η ταγματάρχις του ελβετικού στρατού, Sophie E. Jean (Yeong-ae Lee), κόρη ενός εκπατρισμένου Κορεάτη και μίας Ελβετίδας, με σκοπό να διεξάγει ειδική έρευνα για το συμβάν.

Κριτική

Η ταινία περιέχει πολλά από τα στοιχεία που έχουν κάνει γνωστό τον Παρκ, με κυριότερα την ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του και το χιούμορ εν μέσω δραματικών καταστάσεων. Το καστ είναι πολύ καλό και πρόκειται για μια ταινία που έφερε στο προσκήνιο τους Byung-hun Lee και Kang-ho Song, δύο από τους σημαντικότερους σταρ του κορεατικού σινεμά. Η φωτογραφία είναι επίσης εξαιρετική και προσθέτει πολλά στην ατμόσφαιρα. Αλλά αυτό που μετράει περισσότερο απ' όλα, είναι η αισιοδοξία και η ελπίδα που βγάζει η ταινία, ενάντια στην τραγικότητα των καταστάσεων και την καχυποψία μεταξύ των στρατιωτικών.

Ο Kang-ho Song δίνει, έστω και με μικρή διαφορά, την καλύτερη
ερμηνεία της ταινίας
Η αλήθεια είναι πάντως, ότι η ταινία ξεκινάει κάπως νωθρά και πρέπει να περάσουν μερικά πολύτιμα λεπτά για να κινήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Εκτός αυτού, η Yeong-ae Lee δεν φαίνεται να έχει μπει στο πετσί του σχετικά απαιτητικού ρόλου της, χωρίς ωστόσο να είναι κακή. Συνολικά, είναι μια θαυμάσια ταινία, που με σοβαρότητα περνάει το ανθρωπιστικό της μήνυμα, χωρίς να γίνεται διδακτική ή κουραστική.

Γενικά στοιχεία

  • Τίτλος: 공동경비구역 JSA - Gongdong gyeongbi guyeok JSA
  • Είδος: μυστηρίου, δράμα, θρίλερ
  • Σκηνοθεσία: Chan-wook Park
  • Σενάριο: Kim Hyun-seok, Jeong Seong-san, Lee Moo-yeong, Park Chan-wook, βασισμένο στο βιβλίο DMZ του Sang-yeon Park
  • Πρωταγωνιστές: Yeong-ae Lee, Byung-hun Lee, Kang-ho Song 
  • Χώρα/έτος παραγωγής: Νότια Κορέα/2000
  • Διάρκεια: 110 λεπτά

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Δίψα

Σε πείσμα των καιρών που θέλει τους βρικόλακες αστραφτερούς και σέξι, ο Τσαν-Γουκ Παρκ μας παρουσιάζει ένα διαφορετικό είδος βαμπίρ. Και μάλιστα ένα βαμπίρ που έχει άμεση σχέση με την Καθολική Εκκλησία. Η κεντρική ιδέα είναι ελκυστική, ο πρωταγωνιστής ταλαντούχος και ο σκηνοθέτης πολυβραβευμένος. Το όλο πακέτο, λοιπόν, μαγνητίζει τον υποψιασμένο θεατή.

Υπόθεση

Ο Σανγκ-χυεόν (Κανγκ-χο Σονγκ) είναι ένας καθολικός παπάς, γνωστός για την βαθιά πίστη του και την ανιδιοτέλεια. Παίρνει μέρος σ' ένα ιατρικό πείραμα, το οποίο έχει σκοπό την ανεύρεση θεραπείας για μια θανατηφόρα ασθένεια. Το πείραμα αποτυγχάνει και ο Σανγκ-χυεόν προσβάλλεται από τον υπό μελέτη ιό. Ως εκ θαύματος αναρρώνει, αλλά το τίμημα είναι να μετατραπεί σε βρικόλακα. Πλέον, έχει να αντιμετωπίσει την θρησκευτική του αμφιβολία και τα ζωώδη ένστικτα.

Κριτική

Αυτό που θα μπορούσε να εξάρει κανείς περισσότερο, είναι το πρωταγωνιστικό δίδυμο. Ο Σονγκ και η Κιμ, παρότι παίζουν δύο αταίριαστους χαρακτήρες, «δένουν» με έναν μαγικό τρόπο και μας χαρίζουν ένα ζευγάρι που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια. Η σκηνοθεσία του Παρκ είναι για μια ακόμα φορά εξαίσια και η φωτογραφία σκοτεινή. Οι ανατριχιαστικές σκηνές εναλλάσσονται με μαύρο χιούμορ και έντονο ερωτισμό, ενώ η ταινία είναι διάστικτη με στιγμές γνήσιας τραγωδίας. Πιστή στην παράδοση του νοτιοκορεάτικου σινεμά, η ταινία δεν έχει ως αυτοσκοπό να σοκάρει ή να τρομάξει τον θεατή, αλλά επικεντρώνεται στην ανθρώπινη φύση.

Η χημεία των δύο πρωταγωνιστών είναι φαινομενική
Δυστυχώς, η Δίψα διαθέτει ένα σημαντικό πρόβλημα. Το πρώτο μισό περίπου, παρότι δεν είναι κακό σε καμία περίπτωση, δε συγκρίνεται με την ένταση και μαεστρία του δεύτερου μισού. Υπάρχει βέβαια μια κλιμάκωση, αλλά τα δύο μέρη είναι αρκετά άνισα. Κατά τ' άλλα, δεν υπάρχει κάποιο πολύ σοβαρό μειονέκτημα και η ταινία αυτή είναι ένα αριστούργημα των ταινιών με βρικόλακες και όχι μόνο.

Γενικά στοιχεία

  • Τίτλος: 박쥐 - Bakjwi
  • Είδος: τρόμου, δράμα
  • Σκηνοθεσία: Chan-wook Park
  • Σενάριο: Seo-gyeong Jeong, Chan-wook Park
  • Πρωταγωνιστές: Kang-ho Song, Ok-bin Kim
  • Χώρα/έτος παραγωγής: Νότια Κορέα/2009
  • Διάρκεια: 133 λεπτά