Hideshi Hino - Ο Μετρ του Ιαπωνικού Τρόμου

Ο Hideshi Hino είναι Ιάπωνας μανγκάκα, με μια βιβλιογραφία που αριθμεί εκατοντάδες τίτλους. Έχει ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με τον τρόμο και αποτελεί έναν από τους επιδραστικότερους δημιουργούς του είδους. Η φήμη του έχει προ πολλού ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας του και εξαπλώνεται πια σε Ευρώπη και Αμερική.

Γεννήθηκε το 1946 στην πόλη Qiqihar της βόρειας Κίνας, που τότε τελούσε υπό ιαπωνική κατοχή. Σύντομα, με την προέλαση του σοβιετικού στρατού, η οικογένειά του επέστρεψε στην Ιαπωνία. Η τραυματική του παιδική ηλικία, καθώς και η τραγική κατάσταση της μεταπολεμικής Ιαπωνίας, έχουν αποτυπωθεί βαθύτατα στα μάνγκα του, πολλά από τα οποία έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Αρχικά, ο Hino ήθελε να κυνηγήσει μια καριέρα στο σινεμά, αλλά τελικά επέλεξε τα μάνγκα. Ξεκίνησε με αυτοεκδόσεις και οι πρώτες του επαγγελματικές δουλειές ήταν για τα περιοδικά COM και Garo. Τα πρώτα του μάνγκα ήταν εποχής, χιουμοριστικά και επιστημονικής φαντασίας. Η αλλαγή πορείας έγινε το 1969 με το πρώτο horror κόμικ του, το Zōroku no kibyō (Zoroku’s Strange Disease), που γνώρισε αρκετή επιτυχία.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Hino υπήρξε τρομερά παραγωγικός. Μόνο τη δεκαετία του 1980, που θεωρείται μια από τις σημαντικότερες περιόδους του, δημιούργησε πάνω από 30 τίτλους για διάφορες εκδοτικές. Όπως είναι φυσικό, μέσα σε έναν τέτοιο όγκο υπάρχουν πολλά μέτρια ή μη πρωτότυπα έργα. Τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου έχει μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των τίτλων του και πλέον διδάσκει character design στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών της Οσάκα.

Σε πολλά από τα μάνγκα του Hino, ο πρωταγωνιστής είναι καλλιτέχνης (μανγκάκα, ζωγράφος κλπ) και συχνά αυτοσυστήνεται με το όνομα του δημιουργού. Το Jigoku no Komoriuta (Lullabies from Hell) είναι κλασικό παράδειγμα και ένα από τα γνωστότερα κόμικς του. Το κατά πολλούς αριστούργημα του Hino είναι το Jigokuhen (Panorama of Hell), που πρακτικά αποτελεί μια ανανεωμένη και εμπλουτισμένη εκδοχή του Jigoku no Komoriuta. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και το 2005 προτάθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Άλμπουμ στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ.

Στ’ αγγλικά έχουν κυκλοφορήσει διάφορα από τα σπουδαιότερα έργα του Hino, πολλά όμως από μικρές εκδοτικές. Αν σκεφτεί κανείς ότι βγήκαν πριν 10-20 χρόνια, γίνεται κατανοητό πόσο δυσεύρετα είναι. Ακόμα και scanlations των κόμικς του δε βρίσκονται εύκολα. Πάντως, ανάμεσα στα κορυφαία του περιλαμβάνονται τα Akai Hebi (Red Snake), Dokumushi Kozou (The Bug Boy) και Gaki Jigoku (Hell Baby).

Η ανάμειξη του Hino με τον κινηματογράφο είναι επίσης άξια αναφοράς. Υπήρξε ο παραγωγός της σειράς ταινιών τρόμου Guinea Pig, ενώ σε κάποιες εξ αυτών αναμείχθηκε ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Οι περισσότερες, αν όχι όλες οι ταινίες, έχουν βασιστεί σε κόμικς του ίδιου. Το 2004 βγήκε μια σειρά έξι live action ταινιών βασισμένων στα μάνγκα του Hino.

Το σχεδιαστικό στυλ του Hino είναι εύκολα αναγνωρίσιμο και τελείως διαφορετικό από τη νόρμα των ιαπωνικών κόμικς. Το καρτουνίστικο σκίτσο του δείχνει απρόσμενα ταιριαστό μέσα στην γκροτέσκα και μακάβρια ατμόσφαιρα των ιστοριών του. Συνδυάζει τα προσωπικά του βιώματα με φανταστικά γεγονότα, δίνοντας μια ξεχωριστή σφραγίδα στα κόμικς του. Οι ήρωές του δεν αντιμετωπίζουν τα κακά της μοίρας τους για να τα νικήσουν· πρέπει να προσαρμοστούν στην ασχήμια του κόσμου τους, αν θέλουν να επιβιώσουν.

Ανάμεσα στις επιρροές του Hideshi Hino είναι οι Shigeru Sugiura και Yoshiharu Tsuge, γνωστοί για τις σουρεαλιστικές τους ιστορίες. Πράγματι, τα μάνγκα του περίεχουν αυτό το στοιχείο του «αλλόκοτου», που τόσο καλά κατέχουν οι Ιάπωνες. Πολλοί νεότεροι μανγκάκα έχουν επηρεαστεί από τα κόμικς του, συμπεριλαμβανομένων του Junji Ito και της Kanako Inuki, ενώ σημαντική είναι και η συμβολή του στη διαμόρφωση του J-Horror, δηλαδή των ιαπωνικών ταινιών τρόμου. Σήμερα ο Hino αποτελεί μια cult φιγούρα στην πατρίδα του.