Ο Καταπληκτικός Κύριος Laloux

Ψάχνοντας να βρω ταινίες κινουμένων σχεδίων, πέρα από τις αμερικανικές και τις ιαπωνικές, έπεσα πάνω στον René Laloux. Αυτό που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν ότι πολλά από τα έργα του είναι επιστημονικής φαντασίας και οι Γάλλοι έχουν βγάλει αριστουργήματα σε αυτό το είδος.

Λίγα λόγια για τον Λαλού

Ο Laloux γεννήθηκε το 1929 στο Παρίσι. Μετά τις σπουδές του στη ζωγραφική, εργάστηκε στο χώρο της διαφήμισης. Αργότερα, έπιασε δουλειά σε ψυχιατρική κλινική. Εκεί, το 1960, έκανε μια από τις πρώτες του ταινίες, σε συνεργασία μάλιστα με τους ασθενείς.

Τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 1964 συνεργάστηκε με τον σουρεαλιστή καλλιτέχνη Roland Topor, γυρίζοντας τρεις ταινίες. Από αυτές ξεχωρίζει η μεγάλου μήκος ταινία, La Planète Sauvage (1973). Ακολούθησαν άλλες δύο ταινίες μεγάλου μήκους (Les Maîtres du Temps - 1982, Gandahar - 1988) και αρκετές μικρότερες.






Ο Laloux πέθανε από καρδιακή προσβολή το 2004 στην Ανγκουλέμ. Συνολικά κυκλοφόρησε δέκα μικρού μήκους ταινίες και τρεις μεγάλου μήκους.

Τo Έργο του

Ενώ δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεθούν οι ταινίες μικρού μήκους του Laloux στο YouTube, η γαλλική γλώσσα και η απουσία υποτίτλων στις περισσότερες, με εμποδίζει να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για τη φιλμογραφία του. Γι' αυτό, θα ήθελα ν' αναφερθώ στις τρεις μεγάλες ταινίες του, ακολουθώντας τη χρονολογική σειρά με την οποία τις είδα.

Το Les maîtres du Temps παρουσιάζει ενδιαφέρον από πολλές απόψεις. Είναι συμπαραγωγή Γαλλίας και Ουγγαρίας, τα σχέδια έχουν γίνει από τον σπουδαίο Γάλλο κομίστα Moebius και είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γάλλου Stefan Wul. Λοιπόν, πρόκειται για ένα αληθινό αριστούργημα, τόσο σαν ταινία κινουμένων σχεδίων, όσο και σαν sci-fi. Το animation είναι απλό, αλλά συχνά εντυπωσιακό, ενώ η ιστορία είναι εκπληκτική και με ανατρεπτικό φινάλε.

Το Gandahar είναι ίσως η καλύτερη ταινία του Laloux, από άποψης animation. Η ιστορία, βασισμένη σε μυθιστόρημα του Jean-Pierre Andrevon, παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον και θα τη χαρακτήριζα αρκετά έξυπνη σε κάποια σημεία. Δυστυχώς, όμως, γύρω στη μέση η ταινία γίνεται κάπως μονότονη, παρότι αιωρείται ένα αβέβαιο τέλος. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η μεταγλώττιση στ' αγγλικά έγινε από τον περίφημο συγγραφέα Isaac Asimov, ενώ ακούγονται οι φωνές των διάσημων Glenn Glose και Bridget Fonda.

Το La Planète Sauvage, επίσης βασισμένο σε βιβλίο του Stefan Wul, είναι η πρώτη χρονικά μεγάλου μήκους ταινία του Laloux και η πιο γνωστή του. Ενώ χρησιμοποιείται η τεχνική cutout, το animation είναι πολύ όμορφο μέσα στην απλότητά του και η ιστορία παρουσιάζει ενδιαφέρον ως προς το κεντρικό της θέμα. Η μουσική του Αλαίν Γκοραζέρ που ακούγεται στην ταινία είναι ένα ακόμα συν.

Κοντολογίς, οι ταινίες του Laloux δε χαρακτηρίζονται από εντυπωσιακό animation, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ωραίο. Αυτό όμως που αξίζει σε αυτές, είναι η απίστευτη φαντασία, που ανοίγει ανεξερεύνητους δρόμους στο μυαλό του θεατή. Ακολουθούν δύο από τις ταινίες μικρού μήκους του Laloux, Les Dents du Singe (1960) και Les Escargots (1965).