Η Αρχόντισσα της Θάλασσας

Είναι γενικά γνωστό ότι στα ελληνικά νερά ζει η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta, ένα από τα περισσότερο απειλούμενα είδη της ελληνικής πανίδας. Είναι το μόνο είδος θαλάσσιας χελώνας που αναπαράγεται στην Ελλάδα, κυρίως (ίσως και μόνο) στο Ιόνιο Πέλαγος.

Πριν μερικές μέρες βρέθηκα στο χωριό του πατέρα μου, στη δυτική Μεσσηνία, στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, λίγο πιο κάτω από τη Ζάκυνθο. Πάντοτε θυμάμαι τα αυγά χελωνών που βλέπαμε στις διάφορες παραλίες, αλλά ποτέ μέχρι πρόσφατα δεν είχα δει νεογέννητα ή ενήλικες χελώνες. Μέχρι που μια μέρα, μετά από την εξιστόρηση ενός συγγενή, ο οποίος αγαπάει τις καταδύσεις και το ψαροντούφεκο, έμαθα πως σε μια συγκεκριμένη παραλία, οι χελώνες κολυμπάνε σε απόσταση αναπνοής από την ακτή.

Όταν λοιπόν μπήκα με τη μάσκα για να βρω κάποια, δεν περίμενα να είμαι τυχερός. Κι όμως, τη στιγμή που είχα απογοητευθεί και έκανα στροφή για να βγω, τσουπ μια μικρή. Μικρή σε σχέση με μια ενήλικη, πλήρως ανεπτυγμένη χελώνα. Όπως και να 'χει μου έκανε τρομερή εντύπωση η χάρη με την οποία κολυμπούσε: κουνούσε τα πτερύγια πάνω-κάτω, σα να πετούσε. Αν και στην αρχή την τρόμαξα και απομακρύνθηκε γρήγορα, με συνήθισε και κολύμπησα σε μικρή απόσταση από αυτή για αρκετή ώρα. Απλώς ένα από τα συγκλονιστικότερα βιώματα της μέχρι τώρα ζωής μου.

Έρχεται η Συνέχεια του Fight Club

Το Fight Club, σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Φίντσερ και με πρωταγωνιστές τους Έντουαρντ Νόρτον και Μπραντ Πιτ, αποτελεί μια από τις πιο ανατρεπτικές ταινίες της δεκαετία του 1990. Είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αμερικανού Τσακ Παλάνιουκ και δύσκολα θα περίμενε κάποιος ένα σίκουελ, είτε στην ταινία είτε στο βιβλίο. Κι όμως, ο Παλάνιουκ θα δημιουργήσει τη συνέχεια του βιβλίου του, αλλά μ' έναν διαφορετικό τρόπο.

Η πρώτη ανακοίνωση για το Fight Club 2 είχε γίνει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς του Σαν Ντιέγκο το 2013 και ένα χρόνο αργότερα, στην ίδια διοργάνωση επιβεβαιώθηκε: η Dark Horse Comics, μια από τις μεγαλύτερες εκδοτικές εταιρείες κόμικς στις ΗΠΑ, θα ξεκινήσει την κυκλοφορία του τίτλου μέσα στο 2015. Όπως έχει γίνει γνωστό, θα πρόκειται για μια σειρά 10 τευχών και η ιστορία θα εκτυλίσσεται δέκα χρόνια μετά τα γεγονότα του βιβλίου και της ταινίας. Το σχέδιο θα φέρει την υπογραφή του επιτυχημένου Καναδού κομίστα Κάμερον Στιούαρτ, ενώ τα εξώφυλλα θα σχεδιαστούν από τον Αμερικανό Ντέιβιντ Μακ.

Χίλιες Διακόσιες Ογδόντα Μαύρες Ψυχές

Οι Χίλιες Διακόσιες Ογδόντα Μαύρες Ψυχές (Pop. 1280 στ' αγγλικά) είναι ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του Τζιμ Τόμσον. Ο Τόμσον, ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς συγγραφείς νουάρ, αναγνωρίστηκε μετά το θάνατό του και το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ότι πρέπει για να γνωριστεί κανείς μαζί του. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει και εικονογράφηση από τον μεγάλο Ισπανό κομίστα Γιόρδι Μπερνέτ.

Υπόθεση

Το μυθιστόρημα αφηγείται ο πρωταγωνιστής, Νικ Κόρεϋ, σερίφης μιας μικρής πόλης του αμερικανικού νότου. Η εξιστόρηση ξεκινάει λίγο καιρό πριν από τις εκλογές για την ανάδειξη του νέου σερίφη και ο Νικ έχει για πρώτη φορά έναν αξιόλογο αντίπαλό, που θα μπορούσε να του αρπάξει τη θέση. 

Ο Νικ κάθε άλλο παρά ένας έντιμος άντρας είναι: τεμπελιάζει όλη μέρα, λαδώνεται από τους νταβατζήδες του τοπικού μπορντέλου και διατηρεί αρκετές εξωσυζυγικές σχέσεις. Ταυτόχρονα, φαίνεται να είναι αφελής, σχεδόν βλάκας. Πώς είναι επομένως δυνατόν να διατηρεί το αξίωμά του όλα αυτά τα χρόνια; Εδώ ακριβώς κρύβεται το ζουμί της υπόθεσης.

Κριτική

Καταρχήν χρειάζεται να τονιστεί πως το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί ένα θρίαμβο της τέχνης της γλώσσας. Δε θα βρει κανείς σπάνιες λέξεις ή περίτεχνες φράσεις. Θα βρει όμως κάμποσες λέξεις, απαγορευμένες στην καθωσπρέπει λογοτεχνία. Το γεγονός αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού την ιστορία αφηγείται ο ελάχιστα μορφωμένος Νικ. Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, ο Τόμσον επιτυγχάνει να κάνει το βιβλίο του λιτό και κατανοητό.

Σε μια επιφανειακή ανάγνωση, οι Χίλιες Διακόσιες Ογδόντα Μαύρες Ψυχές αποτελούν ένα πολύ καλό νουάρ μυθιστόρημα, στο οποίο ο αναγνώστης μπαίνει στο πετσί του κακού. Αλλά ο Τόμσον δε σταματάει εκεί. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να εισχωρήσει στα βάθη της ψυχής ενός καθάρματος, αλλά και των ατόμων που τον περιτριγυρίζουν. Και δε χωράει αμφιβολία ότι αυτό το καταφέρνει σε τρομακτικό βαθμό. Με μεγάλη μαεστρία ανατρέπει τ' αρχικά δεδομένα και δείχνει στον αναγνώστη την ασχήμια της ψυχής του Νικ. Κάτω από το σχεδόν μαύρο χιούμορ, ελλοχεύει κάτι πιο σοβαρό και κυρίως πιο σκοτεινό. Ο Τόμσον σκιαγραφεί έναν ωμό και μηδενιστικό κόσμο, που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον την έζησε ο ίδιος.