Περάστε μέσα, παρακαλώ, μη στέκεστε στην πόρτα!

Καλώς όρισες στο προσωπικό μου blog. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για τον τίτλο, αυτός έχει προέλθει από το τραγούδι "Πάρτυ στον 13 Όροφο" των Τρυπών (κατά την ταπεινή μου άποψη, το κορυφαίο ελληνικό ροκ συγκρότημα).

Σε αυτή την ιστοσελίδα σκοπεύω να αναρτώ γνώμες, ειδήσεις και αφιερώματα ποικίλης ύλης. Κυρίως, όμως, θα ήθελα και τη δική σου συμμετοχή για τα θέματα που σ' ενδιαφέρουν! Θα πρέπει ωστόσο να σέβεσαι τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά και των άλλων συνομιλητών. Αλλιώς, οι αγαπητοί κύριοι Vega και Winnfield, θ' αναλάβουν δράση...

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Το Φαινόμενο Game of Thrones


Με αφορμή την πρεμιέρα της τέταρτης σεζόν του Game of Thrones, αποφάσισα να προσπαθήσω να εξηγήσω με λίγα λόγια το γιατί αυτή η σειρά έχει εξελιχθεί στην πιο μαζική pop culture μανία των τελευταίων ετών. Δεν κρύβω πως κι εγώ είμαι φαν της σειράς αυτής, οπότε ξέρω αρκετά καλά τα πλεονεκτήματά της. Valar morghulis λοιπόν και ξεκινάμε.

Πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να σταθώ στο τεχνικό κομμάτι. Η παραγωγή είναι πολύ υψηλού επιπέδου, επιπέδου που αγγίζει αυτό του κινηματογράφου. Σε γενικές γραμμές, η σκηνοθεσία είναι πολύ καλή και η φωτογραφία ακόμα καλύτερη. Αυτό που ξεχωρίζει τη συγκεκριμένη σειρά, όμως, είναι το εκπληκτικό σενάριο, που είναι γεμάτο ίντριγκα, πάθη, έρωτες, δολοπλοκίες, παρεξηγήσεις και κόντρες. Το σενάριο είναι αναμφισβήτητα εκείνο που προσελκύει άτομα άσχετα από το fantasy genre.

Επιπλέον, εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στον τομέα του κάστινγκ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αν όχι σε όλες, έχουν επιλεγεί οι καταλληλότεροι ηθοποιοί. Δεν είναι τυχαίο που σχεδόν ο κάθε φαν μπορεί να «αγαπά» και από ένα διαφορετικό χαρακτήρα, παρότι υπάρχουν ορισμένα κοινά σημεία. Ποιον να πρωτοαναφέρεις; Τον στιβαρό Σον Μπιν (Νεντ Σταρκ) ή την αφοπλιστική Εμίλια Κλαρκ (Νταϊνέρυς Ταργκάρυεν); Τον πολυαγαπημένο Πίτερ Ντίνκλατζ (Τύριον Λάννιστερ) ή τον απεχθή Τζακ Γκλήσον (Τζόφρυ Μπαράθηον); Ειδικά στον τελευταίο αξίζουν πολλά μπράβο, καθώς έχει πλέον γίνει ο ορισμός του κακού που αγαπάμε να μισούμε.

Μερικοί από τους πρωταγωνιστές της σειράς
Αν προχωρήσουμε λίγο πιο βαθιά στην ουσία, θα δούμε πως το Game of Thrones διαθέτει ένα ρεαλισμό, που σπάνια συναντά κανείς σε δουλειές της μικρής ή της μεγάλης οθόνης. Όταν λέω ρεαλισμό, βέβαια, δεν εννοώ την απουσία νάνων ή ξωτικών, αφού στη σειρά εμφανίζονται δράκοι, ζόμπι και άλλα πράγματα του φανταστικού. Εννοώ ένα ρεαλισμό σχετικά με την ψυχοσύνθεση και τις πράξεις των πρωταγωνιστών και τα γεγονότα στο σύνολό τους. Οι χαρακτήρες δεν είναι μονολιθικοί. Δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ καλών και κακών, όπως στα έργα του Τόλκιν. Υπάρχουν μόνο αυτοί οι χαρακτήρες που συμπαθείς και αυτοί που μισείς. Σε αυτό το επίτευγμα, τα εύσημα θα πρέπει ν' αποδοθούν στο συγγραφέα των βιβλίων, Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν, στα οποία έχει βασιστεί η σειρά, αλλά και στους δημιουργούς της, Ντέιβιντ Μπένιοφ και Ντ. Μπ. Γουάις.

Για όλους τους λόγους που αναλύθηκαν παραπάνω το Game of Thrones έχει καταφέρει να αγγίξει ένα σχετικά ευρύ φάσμα ηλικιών. Τη σειρά παρακολουθούν πέρα από έφηβους και μετα-έφηβους (aka εικοσάρηδες), άτομα που έχουν πατήσει τα λεγόμενα «άντα». Όπως καταλαβαίνετε, είναι λίγο δύσκολο να βρει κανείς έναν πενηντάρη που να περιμένει σαν τρελός το επόμενο επεισόδιο, ωστόσο έχω ακούει για περίπτωση γονιού (φαντάζομαι σ' αυτήν την ηλικία περίπου), ο οποίος τέλειωσε δύο σεζόν μέσα σε μια βδομάδα!

Ας περάσουμε τώρα στο θέμα των φύλων. Τόσο το βιβλίο, όσο κυρίως η σειρά, παρουσιάζει δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες, πολύ καλά δουλεμένους. Όπως καταλαβαίνετε, το γεγονός αυτό έχει κάνει το Game of Thrones ιδιαίτερα αγαπητό και μεταξύ του γυναικείου πληθυσμού. Από τις, αν μη τι άλλο, δυναμικές παρουσίες των Καλίσι και Άρυα Στάρκ έως τη ραδιούργα Σέρσεϊ Λάννιστερ, ο κόσμος του Γουέστερος είναι γεμάτος γυναίκες που (ευτυχώς) δεν κάθονται στ' αυγά τους, αλλά συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στο παιχνίδι του στέμματος. Τα νούμερα άλλωστε τα λένε όλα: σύμφωνα με φετινά στοιχεία που δημοσίευσε το αμερικανικό περιοδικό Wired, το 42% των τηλεθεατών του Game of Thrones είναι γυναίκες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου