Ο Εκδικητής του Διαβόλου

 Αυτή η δημοσίευση αποτελεί το πρώτο αφιέρωμα σε ταινία, από τα πολλά που πρόκειται ν' ακολουθήσουν. Επέλεξα τη συγκεκριμένη ταινία, όχι γιατί είναι η αγαπημένη μου (που δεν είναι), αλλά γιατί τη θεωρώ ένα από τα αρτιότερα spaghetti western που έχουν γυριστεί. Μια σπουδαία ταινία, που ξεφεύγει από τα μάλλον στενά όρια του συγκεκριμένου είδους και είναι γνωστή για το ιδιαίτερο τέλος της.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Λίγο πριν την είσοδο του 20ού αιώνα, οι νότιες πολιτείες των Η.Π.Α. πλήττονται από ένα πρωτοφανές κύμα κακοκαιρίας, γνωστό ως "Μεγάλο Παγετό του 1899". Σε κατ' εξοχήν ζεστές περιοχές, όπως η Φλόριντα και το Τέξας, η θερμοκρασία πέφτει κάτω από το μηδέν και το χιόνι καλύπτει μεγάλες εκτάσεις.

Σε αυτό το περίεργο σκηνικό διαδραματίζεται η σύγκρουση ενός μουγκού πιστολέρο (Jean-Louis Trintignant) με μια συμμορία κυνηγών επικηρυγμένων,  με επικεφαλής έναν αδίστακτο φονιά (Klaus Kinski). Πιο συγκεκριμένα, μια έγχρωμη έχει προσλάβει τον Silence ("Σιωπή" στα αγγλικά), ώστε να εκδικηθεί τη δολοφονία του συζύγου της. Ο άτυχος άντρας ανήκε σε μια ομάδα παρανόμων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να βγουν εκτός νόμου, λόγω της πείνας που έφεραν οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες στο χωριό τους.

Κριτική

Η ερμηνεία του Kinski είναι ίσως η καλύτερη στην ταινία

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι να περιμένω από αυτό το έργο, καθώς δεν είχα εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από το πιο γνωστό έργο του Sergio Corbucci, Django (Django, ο Τρομοκράτης του Passo-Doble). Ωστόσο, το γεγονός ότι το γνωστό βρετανικό περιοδικό Empire το κατέταξε στο νούμερο 386 των 500 καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, μου κέντρισε το ενδιαφέρον.

Πρώτ' απ' όλα, η ιδέα να διαδραματιστούν τα γεγονότα σε πάλλευκα τοπία, είναι, κατά τη γνώμη μου,  ιδιοφυής. Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με τους χαρακτήρες της ταινίας (ο μουγκός πιστολέρο, οι πεινασμένοι ντεσπεράντος, ο αιμοδιψής κυνηγός και η έγχρωμη χήρα) αρκούν για να τη συγκαταλέξει κανείς στη λίστα με τα καλύτερα (spaghetti) western. Επιπροσθέτως, ο Ennio Morricone συνθέτει για μια ακόμη φορά μια εξαιρετική μελωδία, πολύ καλά δεμένη με το ύφος της ταινίας.

Πρέπει, μολαταύτα, να αναφερθούμε και τα αδύναμα σημεία αυτού του έργου. Ο Trintigant, παρότι έχει καλή χημεία με τον Kinski, δε θεωρώ ότι δίνει κάποια δυνατή ερμηνεία. Για να είμαστε δίκαιοι, βέβαια, δεν είναι εύκολο να κλέψεις την παράσταση, όταν δεν έχεις να ξεστομίσεις ούτε μια αράδα. Εκτός αυτού, ο έρωτας που αναπτύσσεται μεταξύ αυτού και της έγχρωμης που τον προσλαμβάνει, δεν έχει το πάθος, ώστε να πείσει το θεατή.

Γενικά στοιχεία

• Τίτλος: Il Grande Silenzio (Ο Εκδικητής του Διαβόλου)
• Είδος: Western
• Σκηνοθεσία: Sergio Corbucci
• Σενάριο: Mario Amendola, Bruno Corbucci, Sergio Corbucci, Vittoriano Petrilli
• Πρωταγωνιστές: Jean-Louis Trintignant, Klaus Kinski, Frank Wolff, Luigi Pistilli, Vonetta McGee
• Χώρα/έτος παραγωγής: Ιταλία/1968
• Διάρκεια: 105 λεπτά